Η φωτογραφία ελήφθη σήμερα το πρωί στην Θεσσαλονίκη και εστάλη από αναγνώστη στο blog. Δείτε και το ακόλουθο βίντεο και συμπεράνετε μόνοι σας.
Haarp clouds ή απλή σύμπτωση…;
Κατηγορία: Περίεργα
Ο υπόγειος κόσμος των ινδιάνων Μακούξι
Οι ινδιάνοι Μακούξι του Αμαζονίου στη βόρεια Βραζιλία διαθέτουν παραδόσεις που μιλούν για μία εποχή που ήτα επιφορτισμένοι με την μυστική γνώση της πύλης στο υπόγειο βασίλειο του εσωτερικού της Γης. Οι Μακούξι είχαν τη δυνατότητα να επισκεφθούν την μυστική χώρα σε ορισμένες περιπτώσεις και να αλληλεπιδρούν με τους γίγαντες που κατοικούσαν εκεί. Είχαν υποσχεθεί ότι εάν τηρούσαν τα καθήκοντα της φύλαξης πιστά θα τους επιτρεπόταν να μετενσαρκωθούν στις ειρηνικές σφαίρες του εσωτερικού κόσμου.
Δυστυχώς, όταν ο λευκός άνθρωπος της Ευρώπης ήρθε και έκλεψε τα εδάφη από τους γηγενείς κατοίκους της βόρειας και νότιας Αμερικής , ήταν απαραίτητο το κλείσιμο αυτής της πύλης για να προστατευθούν τα κρυμμένα εδάφη από τις καταστροφικές τάσεις κατάκτησης των λευκών εθνών. Οι Μακούξι είχαν προειδοποιηθεί να καταφύγουν στον εσωτερικό χώρο. Όσοι έμειναν, βασανίστηκαν από τους κατακτητές και ζουν σήμερα με μνήμες και τις ιστορίες ενός χαμένου παραδείσου.
Οι τελευταίοι Μακούξι (του βορείου Αμαζονίου) μας λένε ότι μέχρι το 1907 εισέρχονταν σε μία σπηλιά και περπατούσαν 13-15 ημέρες μέχρι να φτάσουν στο εσωτερικό. Εκεί, στην άλλη πλευρά του κόσμου ζουν οι μεγάλοι άνθρωποι που μετρούνται από 10 μέχρι 11.6 πόδια (3 με 4 μέτρα). Είναι πραγματικά ευγενείς και φιλήσυχοι αλλά πρέπει να ακολουθούνται οι υποδείξεις τους.
Το κύριο μέλημα των Μακούξι αυτού του τόπου ήταν να φυλάνε την είσοδο της σπηλιάς κρατώντας έξω όλους όσοι δεν ήταν μέλη της φυλής. Όταν ο μεγάλος άνεμος που έρεε μέσα από το τούνελ με ρυθμό 5 ημερών έξω και άλλων 5 προς τα μέσα μπορούσαν να ξεκινήσουν να κατεβαίνουν τις σκάλες.
Οι σκάλες τελείωναν την 3η ημέρα (κρατούσαν αρχείο των ημερών βάση χρόνου ύπνου και ωρών διατροφής με απόλυτη ακρίβεια). Άφησαν εκεί τις δάδες από ραβδιά εμποτισμένα με πίσσα από κοντινές λίμνες πετρελαίου και μεταφέρονταν με φώτα. Κάθε ημέρα που περνούσε αυτοί περπατούσαν γρηγορότερα αφού έχαναν βάρος και σωματική μάζα. Περνούσαν από 5 σημαδεμένα σημεία και γούρνες κάποιων τεραστίων σπηλαίων των οποίων οι οροφές δεν ήταν ορατές. Υπήρχαν όμως σε κάποιους από τους θαλάμους ακτίνες σαν του ηλίου αδύνατο να τις κοιτάξεις με απευθείας αλλά όχι τόσο δυνατές όσο ο ήλιος.
Σε αυτό το μέρος αναπτύσσονταν μερικά δέντρα με καλούς καρπούς όπως “cajues” , βελανιδιές, μάνγκο, μπανανιές και κάποια μικρότερα φυτά. Συγκρίνοντας με μέρη των Μακούξι, αυτός ο θάλαμος είχε έκταση περίπου 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων βατής και επιφάνειας με βλάστηση. Κάποιοι άλλοι τομείς ήταν πολύ μακριά και πολύ επικίνδυνοι με βραστές πέτρες και άλλα υλικά. Μετά από 5 τεράστιους θαλάμους σε ένα σημείο πέρα τη μισή διαδρομή, σκαρφάλωναν σε τοίχους και προχωρούσαν προσεκτικά επειδή πετούσαν (βρίσκονταν σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας όπως οι αστροναύτες)
Ο άνεμος που ξεκινούσε να φυσάει προς τα έξω δεν ήταν εμπόδιο όταν ξεκινούσαν την πτώση αλλά εάν επιχειρούσαν προς τα πίσω, η αναταραχή του ανεμοστρόβιλου θα μπορούσε να τους σύρει στην αβυσσαλέα σύραγγα και το σώμα θα χτυπούσε 1000 φορές συνεχόμενα για μία ημέρα μέχρι το προηγούμενο μονοπάτι στο σπήλαιο. Υπολογίζοντας αυτόν τον κύκλο, ξεκινούσαν την πορεία τους κατά τον άνεμο (για την δική τους ασφάλεια) κατεβαίνοντας 3 ημέρες σε σκάλες και μετά από 2 ημέρες βάδισης σε μία στενή σκάλα που ήταν μικρότερη από σήραγγα. Ο άνεμος φυσούσε προς τα μέσα και ως εκ τούτου παρακολουθούσαν τα βήματά τους ώστε να μην αφήνουν πίσω τους πέτρες που θα μπορούσαν να τους χτυπήσουν. Κατά την 7η ή 8η ημέρα της πορείας έφθαναν στο μέρος όπου τα πάντα πετούσαν το οποίο είναι το κέντρο του φλοιού της Γης. (το κέντρο της μάζας, το οποίο δεν είναι το γεωμετρικό κέντρο της Γης, αλλά κάθε σημείο στη μέση του πάχους του φλοιού.)
Μερικές φορές ο άνεμος ήταν τόσο ισχυρός και αντί να χρησιμοποιούν τα τείχη για να βοηθηθούν έπρεπε να το κάνουν για να σταματήσουν και να μην δεχθούν χτύπημα. Η διαδρομή δίχως βαρύτητα διαρκούσε συνήθως το πολύ 36 ώρες. Μερικές φορές απαιτούνταν να κρέμονται στις βραχώδεις άκρες σε μεταλλικά κομμάτια που ήταν στο βράχο πριν περάσουν και να περιμένουν 2 μέρες μέχρι να κοπάσει ο άνεμος. Στη συνέχεια ακολουθούσαν τον δρόμο από κολπίσκους με κρύο νερό που περνούσε μέσα από το σπήλαιο και έφτανε σε κενό, μεγαλύτερο από τα προηγούμενα όπου υπήρχαν αντικείμενα με το ίδιο σχήμα των κυψελών με διάμετρο 10 μέτρων τοποθετημένα πάνω από ένα δενδρύλλιο σε ένα ασαφές ύψος βάση των περιγραφών που δίνουν οι Μακούξι.
Οι ταξιδιώτες κέρδιζαν και πάλι το βάρος αλλά όχι όλο, επειδή βγήκαν στην γη της άλλης πλευράς όπου τα πάντα είναι ελαφρύτερα, ο ήλιος κόκκινος και διαρκεί όλη τη μέρα δίχως νύχτα, αστέρια και φεγγάρι. Παρέμεναν εκεί μερικές ημέρες απολαμβάνοντας τις κοντινές παραλίες και γίνονταν νεότεροι με το πέρασμα του χρόνου. (Αυτό θυμίζει τον Απόλλωνα που ταξίδεψε στον Όλυμπο για να γίνει νεότερος). Οι Μακούξι γνώριζαν τέλεια τον Ατλαντικό δεδομένου ότι ήταν 200 μίλια έξω από την ακτή και αυτή δεν ήταν η θάλασσα. Οι γίγαντες τους έδιναν μερικά μεγάλα και νόστιμα ψάρια που το κρέας τους δεν σάπιζε μέχρι 2-3 μήνες μετά την αλίευση. Με αυτό το πολύτιμο φορτίο , μήλα μεγαλύτερα από ανθρώπινο κεφάλι και σταφύλια μεγέθους γροθιάς εκτός από μεγάλη σωματική ενέργεια , συνοδεύονταν από μερικούς γίγαντες που τους βοηθούσαν να μεταφέρουν το τεράστιο βάρος. Το ταξίδι της επιστροφής ξεκινούσε με το φύσημα του ανέμου στις πλάτες ώστε να τον έχουν πάλι εκεί στο τελευταίο στάδιο του ταξιδιού όταν ανέβαιναν τις σκάλες τις 3 τελευταίες ημέρες , τα ερείπια των οποίων υπάρχουν και σήμερα.
Η πεποίθηση ή γνώση των Μακούξι είναι ότι αν ακολουθήσετε τους κανόνες που δίδονται από τους γίγαντες, μετά τον θάνατό τους στο εξωτερικό, θα πρέπει να ξαναγεννηθείτε εκεί ανάμεσά τους. Λένε ότι κάποιοι Μακούξι δεν είχαν πεθάνει αλλά μεταμορφώθηκαν κατά το ήμισυ σε γίγαντες και έμειναν μέσα. Αυτό που απαιτούνταν κυρίως ήταν να μην έχουν απογόνους στο εξωτερικό.
Η τραγωδία των Μακούξι συνέβη το 1907. 3 Βρετανοί εξερευνητές , έφτασαν στο όνομα της βασίλισσας αναζητώντας διαμάντια. Τα εδάφη των Μακούξι έχουν διαμάντια ακόμα και σήμερα αλλά η αξιοποίησή τους δεν είναι συμφέρουσα. Όταν οι άγγλοι ήρθαν ήταν αρκετά για να ευχαριστηθεί η βασίλισσα και πολλοί άπληστοι άνθρωποι που έγιναν πλούσιοι εκμεταλλευόμενοι τη φύση αλλά ένας μη εξουσιοδοτημένος ταξιδιώτης προς το κέντρο της Γης έκανε ένα τρομερό λάθος παραβιάζοντας το μυστικό και είπε στους ξένους για τον τόπο εισόδου.
Ένας εκ αυτών έστειλε επιστολή προς τη βασίλισσα, επαλαμβάνοντας μία ιστορία όπως αυτή με κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες. Παραλίες στα εσωτερικά εδάφη, αφθονία διαμαντιών, ορυχεία άνθρακα με σερπεντίνη, αρχαίοι ηφαιστειακοί άξονες όπως είναι σήμερα στον εσωτερικό τους κόσμο. Οι 3 άνδρες πήγαν για εξερεύνηση αλλά δε γύρισαν ποτέ. Στη θέση τους βγήκαν οι γίγαντες, τιμώρησαν τους Μακούξι και τους απαγόρευσαν την είσοδο στο εσωτερικό.
Μετά από 2 χρόνια φτώχειας και άγχους επέλεξαν να επιχειρήσουν μία νέα επαφή με τους γίγαντες παρά την απαγόρευση. Ταξίδεψαν με ελπίδα για 2 ημέρες αλλά έφτασαν σε ένα σημείο στη διαδρομή όπου ο άνεμος ήρθε από ένα σπήλαιο που δεν ήξεραν. Η αρχική διαδρομή είχε καταρρεύσει. Μερικοί επέστρεψαν αμέσως αλλά κάποιοι άλλοι επέλεξαν να ακολουθήσουν ένα νέο και άγνωστο μονοπάτι. Μερικούς μήνες αργότερα, ένας από αυτούς ήρθε πίσω και είπε στους άλλους πως μπορούν να έρθουν μέσα, αλλά να μην επιστρέψουν ποτέ πίσω διότι πολλοί Άγγλοι θα έρθουν και θα τους βλάψουν. Κάποιοι αρνήθηκαν να πάνε , διότι ο τόπος που τους είχε ανατεθεί ήταν μία από τις τεράστιες σπηλιές. Κάποιοι δέχθηκαν και δεν επέστρεψαν ποτέ.
Χρόνια αργότερα οι garampeiros ξεκίνησαν να καταφθάνουν , να μολύνουν τα ποτάμια και να καταστρέφουν τα μυαλά των Μακούξι που έμειναν πίσω με ναρκωτικά. Θόλωναν τα μυαλά τους με μαστίγωμα και ρύπαιναν τη φυλή τους, βίαζαν και τις γυναίκες τους. Κατά τον Ιούνιο με Ιούλιο του 1946 υπήρξε μία τεράστια κατάρρευση της σήραγγας, καταστρέφοντας όλες τις σκάλες. Σήμερα υπάρχουν μόνο κάποια βήματα στην αρχή και μία τεράστια λακκούβα όπου ο άνεμος φυσάει με διαφορετικούς ρυθμούς. Μερικοί παλιοί Μακούξι που διέφυγαν το μαστίγιο των Άγγλων , εξακολουθούν να ζουν μετρώντας την ηλικία τους σε φεγγάρια και δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια να ξεχαστεί ο χαμένος παράδεισος. Η κατάλληλη φράση γιατί τον ήξεραν και …..τον έχασαν.
Πηγή / Μετάφραση Επιστημονικός
Τεράστιο αντικείμενο κοντά στον Δία
Μεγάλο μυστήριο παραμένει το τεράστιο και απίστευτο αντικείμενο που εθεάθη κοντά στον πλανήτη Δία,το οποίο φαίνεται να έχει πυρήνα που μοιάζει με τον αριθμό «8»…. Τα τέσσερα πλαίσια (gif – φωτο) στο βίντεο δείχνουν ότι έχει διαδρομή και πορεία πτήσης, οπότε αυτό αποκλείει την αντανάκλαση του φακού του τηλεσκοπίου κατά τη γνώμη μου. Όποιο και ότι και αν είναι αυτό το αντικείμενο είναι τεράστιο, και είναι στην πορεία μας, οπότε είναι αναμενόμενες και περεταίρω και περισσότερες θεάσεις αυτού του μυστηριώδους αντικειμένου.
Τι θα μπορούσε να είναι; Μητρικό εξωγήινο σκάφος, Εξωγήινη Βιόσφαιρα, ή κάτι άλλο; Όπως πάντα εσείς αποφασίζετε.
Ufo Καταστρέφει Μετεωρίτη – ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΠΙΛΟΤΟΥ (video)
Πιθανό UFO ή διαστημόπλοιο αποτεφρώνει μεγάλο μετεωρίτη, δείχνει σαφώς ένα μονοπάτι με λέιζερ με ορατό ίχνος πτήσης σε όλη τη διάρκεια της λήψης του video.
Η φωνή που ακούγεται σε όλη τη διάρκεια του video πρέπει να είναι από πιλότο η από κάποιον πύργο ελέγχου.
130 κράτη αναγνώρισαν επίσημα ότι γίνονται ψεκασμοί αλουμινίου κλιματικής αλλαγής
Υπάρχουν αποδείξεις, ενδείξεις και φωνές εκ των εσω… οι έξω όμως κοιμούνται… Καλημέρα σας!
Η ιονόσφαιρα ανοίγει και σωματίδια εισέρχονται και αδρανοποιούν κάθε ηλεκτρονική συσκευή… αυτό είναι ένας από τους σύγχρονους τρόπους ηλεκτρονικού πολέμου!
Νερά και τρόφιμα, μολύνονται από αλουμίνιο που ψεκάζουν καθημερινά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ και πολυεθνικών εταιρειών!
Τα κράτη και οι κυβερνήσεις σωπαίνουν…
Ο κόσμος είναι κοιμισμένος…
Το Υπουργείο Ανάπτυξης ανέφερε ότι 2 με 3% των παραδοσιακών σπόρων της Ελλάδας από το 1940, έμεινε σήμερα!
Είχαμε 200 είδη σιταριού στην πατρίδα μας και τώρα έχουμε 7!
Όλοι η παραγωγή αγροτικών προϊόντων μας προέρχεται από μεταλλαγμένους σπόρους της Αμερικής!
Η κοινωνία μας δεν είναι αγγελικά πλασμένη!
Δείτε το αποκαλυπτικό βίντεο του γνωστού επιστήμονα κ. Νικολάου Κατσαρού… και μετά συνεχίστε την καθημερινότητά σας…
Μόνο να ξέρετε τι να απαντήσετε στα παιδιά σας, όταν ρωτήσουν… «μπαμπά, μαμά γιατί έχω καρκίνο… όταν ψεκάζανε εσείς τι κάνατε…;»
Όσοι ακόμα θεωρείτε συνωμοσία τους αεροψεκασμούς και όλα τα παραπάνω, κρατήστε μόνο, τα γεγονότα που σας ανέφερε, αυτός ο ηλικιωμένος επιστήμονας, τα φόρουμ, τα πειράματα και τα λάθη του παρελθόντος, τις υπογραφές των 130 κρατών, για την παύση των ανύπαρκτων για εσάς, αεροψεκασμών κλιματικής αλλαγής κλπ.
130 κράτη αναγνώρισαν επίσημα ότι γίνονται ψεκασμοί αλουμινίου κλιματικής αλλαγής.
Δεν κάνουμε λόγο για ψεκασμούς εντόμων, αλλά για ψεκασμούς σχεδόν καθημερινούς, πόλεων και ανθρώπων!!!
Τεράστια Σφαίρα Εισέρχεται Στο Ηλιακό Μας Σύστημα; (Βίντεο Από Τη Nasa)
Πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο πιάστηκε στο Stereo της NASA που φαίνεται να επιβεβαιώνει την πρόβλεψη του Carlos Muñoz Ferrada για έναν γιγάντιο κομήτη / πλανήτη που ονομάζεται Ερκόλουμπους, ο οποίος εισέρχεται στο ηλιακό μας σύστημα, περνώντας από τη Γη και τον Ήλιο.
Ο Ερκόλουμπους είναι ένας κομήτης / πλανήτης, που έχει μια ελλειπτική τροχιά, με την ουρά ενός κομήτη, και τη μεγάλη μάζα ενός πλανήτη. Μήπως αυτές οι εικόνες επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη του Ferrada ή αυτό το αντικείμενο είναι κάτι άλλο;
Ο κομήτης ISON μοιάζει με φτερωτό διαστημόπλοιο
Φλεγόμενο ουράνιο αντικείμενο αναστάτωσε τη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα
Το πέρασμα του από τον ελληνικό ουρανό και η πτώση του στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κεφαλονιάς και Ζακύνθου ήταν ορατή από τη Θεσσαλονίκη μέχρι και το Ιόνιο – Επιβεβαιώνει ο Ευθύμιος Λέκκας – Καθησυχαστικός ο διευθυντής του Πλανηταρίου, Διονύσης Σιμόπουλος
Μεγάλη αναστάτωση αλλά και δέος προκάλεσε χθες το βράδυ η πτώση φλεγόμενου αντικειμένου που έγινε ορατή από τη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα κυρίως, αλλά και από την Αττική σε μικρότερο βαθμό. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, πρόκειται για μετεωρίτη, ο οποίος έπεσε στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα σε Κεφαλονιά και Ζάκυνθο.
Το φαινόμενο έγινε έντονα αντιληπτό από τους κατοίκους της Ζακύνθου στις περιοχές Μαχαιράδου και Αλυκών όπου ανέφεραν πως είδαν τη λάμψη να σχίζει τον ουρανό από Δύση προς Ανατολή, ακολουθούμενη από έντονο κρότο. Ωστόσο δεν αναφέρθηκαν ζημιές ή άλλα προβλήματα παρόλο που οι μαρτυρίες ανέφεραν πως η λάμψη φώτισε τα σπίτια των περιοχών της Κεφαλονιάς.
Η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Κεφαλονιάς μελετά μαρτυρία κατοίκου, ο οποίος έκανε λόγο για πτώση ενός φωτεινού αντικειμένου στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα σε Κεφαλονιά και Ζάκυνθο (Λειβαθούς και Ελειού).
Παρόλα αυτά η πτώση του φλεγόμενου αντικειμένου αναστάτωσε και τη Θεσσαλονίκη, καθώς αρκετά ήταν τα τηλεφωνήματα πολιτών σε μέσα, που ήθελαν να ενημερωθούν για το τι ακριβώς ήταν αυτό που είδαν.
Το γεγονός επιβεβαίωσε και ο καθηγητής Γεωλογίας, Ευθύμιος Λέκκας, ο οποίος τόνισε όμως ότι θα μπορούσε να πιστοποιηθεί η προέλευσή του και σύστασή του μόνο αν έπεφτε στην ξηρά: «Πιστεύω ότι ήταν πτώση μετεωρίτη. Αξιόπιστοι μάρτυρες από Ζάκυνθο και Κεφαλονιά μου είπαν ότι είδαν κάποιο φλεγόμενο αντικείμενο να πέφτει από τον ουρανό προς της θάλασσα, με θόρυβο, περίπου στις 9.30 το βράδυ. Επεσε μεταξύ Ζακύνθου και Κεφαλονιάς. Οσα τηλεφωνήματα δέχτηκα έλεγαν το ίδιο πράγμα. Χθες το βράδυ στην περιοχή δεν υπήρχαν έντονα καιρικά φαινόμενα. Θα το πιστοποιούσαμε τι ήταν αν έπεφτε στην ξηρά».
Καθησυχαστικός ήταν ο διευθυντής του Πλανηταρίου, Διονύσης Σιμόπουλος, ο οποίος ανέφερε ότι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και πως πιθανότατα πρόκειται για πτώση μετέωρων (μάζες σκόνης). Όπως ανέφερε μάλιστα η μάζα του αντικειμένου είναι μεγάλη όσο ένα ανθρώπινο κεφάλι, γεγονός που αποκλείει οποιαδήποτε πιθανότητα για ζημιές.
Πληροφορίες από την Ζάκυνθο αναφέρουν ότι πολλά νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στις ακτές, γεγονός που αποδίδεται στην πτώση του μετεωρίτη.
Περίεργα φώτα στον ουρανό του Βόλου
Η χαμένη Ατλαντίδα: Ιστορία, όχι μύθος. Η έρευνα συνεχίζεται
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2009, ο Bernie Bamford, ένας Βρετανός μηχανικός αεροναυπηγικής κάνοντας τυχαία περιήγηση στο Google earth, διέκρινε υποθαλάσσιους σχηματισμούς, που θύμιζαν οικοδομικά τετράγωνα, σε απόσταση περίπου 600 χιλιομέτρων Β.-ΒΔ της νήσου Λα Παλμα των Καναρίων νήσων ή 400 χιλιόμετρα Ν.-ΝΔ της νήσου Μαδέρας της Πορτογαλίας. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, προκαλώντας την περιέργεια πολλών ερευνητών και εμού προσωπικά.
Φυσικά από περιέργεια έψαξα και βρήκα τη περιοχή του Ατλαντικού με τον παράξενο πυθμένα, μου έκανε τρομερή εντύπωση, αλλά λόγω ανειλημμένων συγγραφικών υποχρεώσεων, άφησα την έρευνα για το τέλος του χρόνου.
Την περιοχή Α είδε ο Bernie . Φυσικά δεν πρόσεξε την περιοχή Β που ανεκάλυψα χάρη στην επεξεργασία στο ADOBE PHOTOSHOP (αφού η πρωτότυπη φωτό είναι σκοτεινή) και η οποία συνδέεται σαφώς με την περιοχή Α!!!
Φυσικά από περιέργεια έψαξα και βρήκα τη περιοχή του Ατλαντικού με τον παράξενο πυθμένα, μου έκανε τρομερή εντύπωση, αλλά λόγω ανειλημμένων συγγραφικών υποχρεώσεων, άφησα την έρευνα για το τέλος του χρόνου.
Λόγω του μεγάλου θορύβου που δημιούργησε παγκοσμίως η ανακάλυψη του Bernie, η Google θέλησε να κατευνάσει τα πνεύματα, οδηγώντας την έρευνα προς την κατεύθυνση που βολεύει όσους συστηματικά αποκρύπτουν την αλήθεια: Προς τη συνομωσιολογία.
Εσπευσμένα λοιπόν ο εκπρόσωπος της Google ήρθε να «βάλει» τα πράγματα στην θέση τους, δηλώνοντας ότι αυτά που βλέπουν οι χρήστες του προγράμματος είναι αποτέλεσμα της σάρωσης του πυθμένα από τα σόναρ (ηχητικά ραντάρ) πλοίων που διασχίζουν τους ωκεανούς. Αυτές οι γραμμές σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Google δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάγλυφη απεικόνιση της πορείας ενός πλοίου.
Φυσικά αυτή είναι μια ακόμη αστεία δικαιολογία, αφού δεν συζητάμε μόνο για μια ευθεία γραμμή, αλλά κυριολεκτικά για κάνναβο (grid), που θυμίζει έντονα ρυμοτομικό σχέδιο κάποιας γιγάντιας πόλης.
Έβαλα την εικόνα της περιοχής Α στο Autocad και έμεινα έκθαμβος από τις διαστάσεις της!!!Για προσέξτε και τις ευθυγραμμίες της περιοχής Β που ακολουθεί!!!!
Αφιέρωσα πάνω από 10 ώρες ψάχνοντας όλους τους ωκεανούς σπιθαμή προς σπιθαμή , μήπως και η ευθυγραμμίες είναι κάτι άλλο. Πουθενά δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια. Μόνο στον Ατλαντικό!!!!
Η Ατλαντίδα βρέθηκε, είτε το θέλει η Google και το ΑΠΘ, είτε όχι.
Αφού μας παραμυθιάζουν χρόνια τώρα με τη σελήνη και το Google Moon, αφήνοντας κατά λάθος «ελεύθερο» το REDSHIFT 5, πριν απελευθερώσουν και το Google Ocean θα έπρεπε να μπουν στο κόπο να το ρερουσάρουν. Το άρθρο αυτό όσοι μπορούν να το αναδημοσιεύσουν για να μάθει ο κόσμος ότι ο Πλάτωνας , ο γίγαντας του πνεύματος, ανεφέρονταν σε πραγματική περιοχή της γης, που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες στήλες.
Η Ατλαντίδα φυσικά υπήρξε και ήταν εκεί που την αναφέρει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο. Η θέση της Ατλαντίδας ήταν ακριβώς στη Μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού,δηλαδή στο σημείο στο οποίο απομακρύνονται η Αφρικανική/Ευρασιατική με την αντίστοιχη πλάκα της Βόρειας/Νότιας Αμερικής. Ώς γνωστόν λόγω της απομάκρυνσης των πλακών μεταξύ τους, ο Ατλαντικός ωκεανός κάθε χρόνο μεγαλώνει 2 εκατοστά. Στο σημείο απομάκρυνσης των πλακών δημιουργείται από βορρά προς νότο η γνωστή μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού που ξεκινάει περίπου από τα ανοιχτά της Νορβηγίας και φτάνει μέχρι τη Νότιο Αφρική, κατά κάποιο τρόπο διχοτομώντας τον Ατλαντικό. Κατά μήκος λοιπόν της ράχης συμβαίνουν μεγάλοι υποθαλάσσιοι σεισμοί , ενώ στο σημείο που οι πλάκες απομακρύνονται εμφανίζεται νέα ξηρά η οποία κάποια στιγμή θα εξελιχθεί σε νησιά κ.ο.κ. Οι Αζόρες λοιπόν και οι Αντίλλες μπορεί να είναι υπολείμματα της Ατλαντίδας ( κορυφές βουνών που παρέμειναν ή και νέα νησιά που αναδύθηκαν). Σύμφωνα με την μαρτυρία του Πλάτωνα η οποία είναι ΙΣΤΟΡΙΚΗ και καταγεγραμμένη στον Τίμαιο και στον Κριτία, υπάρχουν εκατοντάδες παραδόσεις και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Σε όλους τους λαούς εκατέρωθεν του Ατλαντικού υπάρχει ο μύθος της Ατλαντίδας, που σημαίνει ότι στη μνήμη των αρχαίων ανθρώπων ήταν καταγεργραμμένη η ύπαρξη της ηπείρου και ότι ο μύθος –η προφορική δηλαδή ιστορία και παράδοση- χανόταν στα βάθη των αιώνων.
Φυσικά ο γίγαντας του πνεύματος, ο Πλάτωνας αναφέρει μερικά εκπληκτικά γεγονότα: Τον πόλεμο Αθηναίων-Ατλάντων στον οποίον επικράτησαν τελικά οι Αθηναίοι, αλλά δυστυχώς η γνώση αυτή είχε χαθεί. Ποιός ανέφερε αυτή την εκπληκτική ιστορία στον Πλάτωνα ;Ο Σόλων ένας από τους 7 σοφούς-όταν επισκέφτηκε την Αίγυπτο, -είδε σε πανάρχαιους παπύρους, που του έδειξαν οι ιερείς ,την ιστορία της πατρίδας του της Αθήνας και την παντοδυναμία της πριν από πολλούς αιώνες. Ο Πλάτωνας λοιπόν έσωσε την ιστορία της Ατλαντίδας και η ανθρωπότητα του οφείλει για άλλη μια φορά ευγνωμοσύνη. Η Ατλαντίδα δεν ήταν η Ουτοπία (ου-τόπος=ανύπαρκτος τόπος) που σκέφτηκε ο Πλάτωνας για να γράψει την Πολιτεία του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχει γραφτεί ποτέ για τον Πλάτωνα!!
Φυσικά και οι Αζντέκοι στην παράδοσή τους θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους αυτών που ήρθαν από το νησί που βρισκόταν στη μέση του Ατλαντικού και χάθηκε. Θεός τους ήταν ο Κοτζακοάτλ, όπου η κατάληξη ήταν -ατλ (άτλαντας).
Η Ατλαντίδα λοιπόν εξαφανίστηκε από προσώπου γης όταν κυριολεκτικά «άνοιξε» η Μεσο-ωκεάνεια ράχη λόγω όχι φυσικά κάποιου εσωτερικού γεωλογικού παράγοντα, αλλά σαφέστατα λόγω κάποιου «εξωτερικού» παράγοντα.
Οι τεράστιοι υποβρύχιοι σεισμοί εντάσεως μέχρι 9 ρίχτερ ισοπέδωσαν την Ατλαντίδα, ενώ η βίαιη απομάκρυνση των λιθοσφαιρικών πλακών, απόλειξη των οποίων ήταν η ήπειρος , παρέσυρε την Ατλαντίδα σε βάθος 5.000-6.000 μέτρων. Εκεί βρίσκεται λοιπόν η Ατλαντίδα. Κοιμάται στο πάτο του Ατλαντικού Ωκεανού, φυσικά σκεπασμένη από άμμο, φύκια και κοράλλια. Κανένας δεν μπορεί πλέον να την βρει γιατί έχουν περάσει τουλάχιστον 12.000 χρόνια.!!!
Οι Άτλαντες σύμφωνα με τον Πλάτωνα λάτρευαν τον θεό Ποσειδώνα και πήραν το όνομά τους από τον γιό του, τον Άτλαντα. Αυτός ο συνειρμός με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα οι Άτλαντες ήταν άποικοι των Αθηναίων. Όλοι θυμόμαστε τη διαμάχη μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για το όνομα της Αθήνας. Η Αθηνά υπερίσχυσε ενώ ο Ποσειδώνας φαίνεται ότι πήρε υπό την προστασία του την αποικία των Αθηναίων στον Ατλαντικό. Εξ άλλου γιατί ο Πλάτωνας να αναφέρει τον Ποσειδώνα σαν θεό των Ατλάντων; Γιατί αυτόν και όχι κάποιον θεό π.χ. των Αιγυπτίων ή των αρχαίων Αμερικανών ιθαγενών ; Απλούστατα η λογική λέει ότι οι Άτλαντες ήταν Έλληνες εξ Αθηνών. Ο πόλεμος λοιπόν Αθηναίων-Ατλάντων που αναφέρει ο Σόλωνας ότι του είπαν οι Αιγύπτιοι ιερείς, ήταν στην πραγματικότητα Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ της μητροπολιτικής Αθήνας και της Αποικίας τους στον Ατλαντικό.
Εξ ἀλλου το ότι ο Άτλας κρατούσε στην πλάτη του τη γη , είχε φυσικά συμβολικό χαρακτήρα, δείχνοντας ίσως όχι μόνο την παντοκρατορία των Ατλάντων αλλά ίσως και την αλλαζονία τους έναντι των Αθηναίων: Εμείς είμαστε οι Κυρίαρχοι του Κόσμου και όχι εσείς!!!
Φυσικά ακόμη και σήμερα η ύπαρξη των ελληνικότατων ονομάτων Άνδρος και Νάξος των νησιών των Μπαχάμων δεν μπορεί να είναι τυχαίος. Σίγουρα σχετίζεται με τα αντίστοιχα δικά μας νησιά. Και φυσικά ο συσχετισμός πρέπει να είναι πανάρχαιος.
Πότε λοιπόν ήκμασε η Ατλαντίδα; Η Θήρα σίγουρα καταστράφηκε περί το 1614 π.Χ. σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς και φυσικά δεν έχει καμμία ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση με την Ατλαντίδα.
Προσωπικά πιστεύω ότι προκλήθηκαν αλυσσιδωτές αναντιδράσεις σεισμών και γιγάντια παλοιρροϊκά κύματα που κατέστρεψαν όχι μόνο την Ατλαντίδα, αλλά και μεγάλο μέρος της παράλιας και νησιωτικής Ελλάδας, γι αυτό και η γνώση για τον ανεπτυγμένο πολιτισμό των Αθηναίων την εποχή αυτή δεν πέρασε στις επόμενες γενιές. Απλούστατα γιατί ο συν-ακμάζων Αθηναϊκός πολιτισμός καταστράφηκε ταυτόχρονα με την Ατλαντίδα και το μόνο που απέμειναν ήταν κάποια αρχαία χειρόγραφα που διασώθηκαν στην Αίγυπτο.
Ασπάζομαι την άποψη ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η Ατλαντίδα εξαφανίστηκε από προσώπου γης περί το 9.000 π.Χ. λόγω παγκόσμιου κατακλυσμού και κατά τη γνώμη μου ήταν αυτός του Ωγύγη. (Του Νώε, Γιλγαμές, Δευκαλίωνα θεωρώ ότι είναι ο ίδιος Παγκόσμιος Κατακλυσμός, ο Προτελευταίος ιστορικά και τον τοποθετώ το 5200 π.Χ. αλλά δεν είναι του παρόντος να το τεκμηριώσω). Ούτε φυσικά το αίτιο που προκάλεσε και θα προκαλεί παγκόσμιους κατακλυσμούς -και το οποίο φυσικά γνωρίζω- πρέπει να αναλυθεί τώρα . Σκεφτείτε μόνο ποιό έχει ακριβώς περίοδο ~3600 χρόνια!!!
Αντί ο κ.Κ.Χαρδαβέλλας και η ομάδα του να ασχολείται με φαντάσματα και με το κάρμα , να ασχοληθεί και με κανένα σοβαρό θέμα, όπως η Ατλαντίδα. Το ζήτημα σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση και πιστεύω ότι άναψα το φυτίλι της χαμένης γνώσης.
NAI. BΡΗΚΑ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 11.500 ΧΡΟΝΙΑ!!!! (συμπλήρωση στο κείμενο, 12-9-2011)
Έχω πράγματι συγκλονιστεί. Διάβαζα τον ΚΡΙΤΙΑ του Πλάτωνα για πολλοστή φορά. Ξαφνικά σταμάτησα στο αρχαίο κείμενο και αναρωτήθηκα. Θεέ μου πως δεν το είχα προσέξει !!! Ο Κριτίας περιγράφει με λεπτομέρεια την ΠΕΔΙΑΔΑ -όπως την αποκαλεί- της Ατλαντίδας στην κυριολεξία μεταφράζοντας την φωτογραφία του Google!!! Εξηγεί λοιπόν ο Κριτίας με απίστευτη λεπτομέρεια ότι αυτά που φαίνονται στην φωτογραφία που έχω επεξεργαστεί στο Photoshop, είναι τα χαντάκια τα οποία είχαν σκάψει οι Άτλαντες και τα οποία δέχονταν τα νερά από τα γύρω βουνά και τα οποία με το σύστημα αυτό και ΥΔΡΕΥΑΝ στην πόλη τους αλλά και μετέφεραν και τους κορμούς των δέντρων στη πόλη για να χρησιμοποιούν τη ξυλεία στις διάφορες κατασκευές. Επίσης χρησιμοποιούσαν τα τεχνητά αυτά «κανάλια» για να μεταφέρουν με πλοιάρια τα προϊόντα σε όλη τη πόλη!!! Μάλιστα 2 από τα χαντάκια αυτά-οπως αναφέρει ο Κριτίας- συνέχιζαν και εκτός πόλης και άδειαζαν τα νερά τους στη θάλασσα. Τα βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ τα βουνά δυτικά και βόρεια της ΠΕΔΙΑΔΑΣ; Το κανάλι που μετέφερε τα νερά από τα βουνά στο σύστημα της πόλης; Βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και όλα τα χαντάκια-κανάλια που διασχίζουν την πόλη; Ότι η ΠΕΔΙΑΔΑ είναι τετράγωνη (προσέξτε το τετράγωνο με πλευρά 135 χλμ); Βλέπετε και τα 2 χαντάκια που συνεχίζουν για περίπου 100 χιλιόμετρα εκτός της περιοχής και ξαφνικά σταματάνε σε μιά περιοχή-πιθανότατα στις αρχαίες όχθες της θάλασσας- και ότι υπάρχει ημικύκλιο σαν λιμάνι ; Αυτά περιγράφει λοιπόν ο ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτά ΑΚΡΙΒΩΣ φαίνονται στο Google earth!!! Επειδή ίσως κάποιοι πουν ότι υπερβάλλω, παραθέτω ΑΥΤΟΥΣΙΟ το κείμενο του ΚΡΙΤΙΑ σε μετάφραση. ΔΙΑΒΑΣΤΕ προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί. Αποδώστε την τιμή στο γίγαντα του πνεύματος. Τον Πλάτωνα. Που η καθηγήτρια του Αριστοτέλειου το 2010 με πομπώδη ανακοίνωση στον τύπο αποφάνθηκε ότι: η Ατλαντίδα δεν υπήρξε αλλά είναι μίμησις!!! Ανάθεμα αν διάβασε ποτέ της προσεκτικά τον Πλάτωνα. Ανάθεμα αν ήξερε ότι η Google άθελά της προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον παγκόσμιο πολιτισμό. Φυσικά την Ατλαντίδα εντόπισε πρώτος τον Φεβρουάριο του 2009 ο Bernie Bamford, αλλά δεν μπορούσε με τίποτε να εξηγήσει τι φαίνεται στη φωτό. Το 2011 ξένοι ερευνητές δημοσίευσαν την φωτογραφία του Google με αλλαγμένη φωτεινότητα και κοντράστ και επιβεβαίωσαν ότι δεν ήταν ίχνη από τα sonar πλοίων όπως ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος της Google αμέσως μετά την ανακάλυψη του Bernie αλλά τρισδιάστατη απεικόνιση του πυθμένα. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2011 ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΑ την Ατλαντίδα του Πλάτωνα στην θέση ΑΚΡΙΒΩΣ που περιγράφεται στο διάλογο του Πλάτωνα, ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτή η είδηση πρέπει να κάνει τον γύρο του κόσμου, αφού επισημοποιεί την αρχαία Ελληνική ιστορία τουλάχιστον από το 9.500π.Χ. που αναφέρεται ΑΥΤΟΥΣΙΑ σαν ημερομηνία όχι από εμένα αλλά από τον ΣΟΛΩΝΑ. Ναι η ιστορία της Ελλάδας μας δεν ξεκινάει her Φαλμεράιερ με τους ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους σας, τον 19ο π.Χ. αιώνα. Αλλά τον 95ο π.Χ.(ΕΝΕΝΗΚΟΣΤΟ ΠΕΜΤΟ).Το νούμερο πραγματικά ζαλίζει αλλά δεν το υποστηρίζω εγώ. Το αποδεικνύει ο Πλάτωνας!!!!
Έχω μείνει πράγματι άφωνος με όσα ακολουθούν στο κείμενο. Τέτοια απίστευτα ρεαλιστική περιγραφή. Και με ακριβείς διαστάσεις των καναλιών, μήκη, βάθη πλάτη. Σαν να πήρε ο Κριτίας τη φωτό του Google και να μας εξήγησε τι ΑΚΡΙΒΩΣ βλέπουμε. Πλάτωνα ο Ελληνισμός σε ευγνωμονεί για εκατομμυριοστή φορά !!!! (Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, τεράστια ευγνωμοσύνη αρμόζει και σε αυτούς που διέσωσαν τα ανεπανάληπτα γραπτά σου).
ΚΡΙΤΙΑΣ (Μετάφραση από το αρχαίο κείμενο):
Αυτή λοιπόν η πεδιάδα ήταν φτιαγμένη έτσι από τη φύση αλλά και από τα έργα που έκαναν πολλοί βασιλιάδες στη διάρκεια αμέτρητων χρόνων. Το σχήμα της ήταν τετράγωνο και στα περισσότερα μέρη, ορθογώνιο και μακρουλό» ίσιωσαν όμως τ’ ακανόνιστα σημεία της σκάβοντας τριγύρω χαντάκια. Το βάθος, το πλάτος και το μήκος κάθε χαντακιού ήταν τόσο μεγάλο που είναι απίστευτο αυτό που λέγεται, ότι δεν ήταν φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια, αφού, σε σύγκριση με άλλα παρόμοια έργα, φαινόταν τεράστιο. Οφείλουμε, πάντως, ν’ αναφέρουμε ό,τι ακούσαμε. Είχε σκαφτεί το βάθος του ένα πλέθρο και το πλάτος σε όλα τα σημεία ένα στάδιο. Επειδή τώρα ήταν σκαμμένο γύρω σ’ ολόκληρη την πεδιάδα, το μήκος του τύχαινε να είναι δέκα χιλιάδες στάδια. Δεχόταν όλα τα νερά που κατέβαιναν κυλώντας από τα βουνά, κύκλωνε την πεδιάδα, έφτανε μέχρι την πόλη κι από τα δυο μέρη της, προχωρούσε μέχρι τη θάλασσα κι άδειαζε εκεί όλα τα νερά. Από το εσωτερικό της περιοχής ξεκινούσαν αυλάκια πλάτους περίπου εκατό ποδών, που διέσχιζαν την πεδιάδα σε παράλληλες γραμμές και είχαν τέτοια κλίση, ώστε τα νερά τους χύνονταν στο χαντάκι. Μέσα απ’αυτά τα αυλάκια, που απείχαν μεταξύ τους εκατό στάδια, κατέβαζαν την ξυλεία από τα βουνά στην πόλη και μετέφεραν με πλοία τα υπόλοιπα προϊόντα κάθε εποχής, αφού πρώτα άνοιξαν κι άλλα αυλάκια, πλάγια μεταξύ τους, ώστε να επικοινωνεί το ένα με το άλλο και με την πόλη.
H ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ της Ατλαντίδας από το Google Earth!!! (συμπλήρωση στο κείμενο, 9-2-2012)
Mέχρι σήμερα όποτε έκανα περιήγηση στο Google Earth, πάντοτε έρριχνα και μιά ματιά στην μέση του Ατλαντικού, όπου έχει εντοπιστεί η Ατλαντίδα.
Έχοντας μεταφράσει εκ νέου τον ΤΙΜΑΙΟ και τον ΚΡΙΤΙΑ του Πλάτωνα, βρήκα κυριολεκτικά περιγραφές γεωμετρικών σχημάτων με εκπληκτικής ακρίβειας διαστάσεις.
Επειδή λοιπόν στο Google Earth με το Measure Tool μπορεί κανείς να μετρήσει αποστάσεις, σκέφτηκα να κάνω χρήση του. Άνοιξα το Google και πηγαίνοντας στην περιοχή όπου ο Bernie Bamford εντόπισε την Ατλαντίδα, έπεσα από τα σύννεφα. Η Ατλαντίδα θολωμένη, σχεδόν σβησμένη!!!
Στη συνημμένη λοιπόν φωτογραφία, όπου απεικονίζεται ακριβώς η ίδια περιοχή, υπάρχει η «παλιά» περιοχή με την Ατλαντίδα να φαίνεται πεντακάθαρα και ακριβώς από κάτω η «νέα» .
Δεν συμφέρει σε Google και όσους πραγματικά κρύβονται από πίσω της, να βρεθεί η οποιαδήποτε Ατλαντίδα γιατί αυτόματα η ΓΡΑΠΤΗ ιστορία της Ελλάδος εκτοξεύεται τον 100 αιώνα π.Χ. !!!! Οι δε «Ινδοευρωπαίοι» του 19 αιώνα π.Χ. ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ότι υπήρξαν μόνο στη φαντασία του Φαλμεράϊερ και των υποστηρικτών του.
UFO εξέρχεται από αστροπύλη στο Όρος Shasta
Chemtrails ; Μυστηριώδεις ίνες πέφτουν από τον ουρανό στη Γαλλία
Η Γαλλοαγγλική εφημερίδα «The Connexion» κάνει αναφορά για μυστηριώδεις ίνες που έπεσαν από τον ουρανό πάνω από το Drome και το Ardeche στη Νότια Γαλλία , αφήνοντας τους κατοίκους προβληματισμένους ενώ κάποιοι καταλογίζουν το φαινόμενο στα chemtrails.
Οι αναφορές για τις ίνες προέκυψαν για πρώτη φορά την Πέμπτη αλλά κανείς δεν έχει ακόμα καταφέρει να εντοπίσει τι είναι και έτσι γεννήθηκαν οι θεωρίες πως αποτελούν υποπροϊόν των εξατμίσεων των αεροπλάνων. Μερικοί κάνουν εικασίες πως οι ίνες είναι απόδειξη για την θεωρία των chemtrails, των γραμμών που αφήνουν τα αεροπλάνα και παίρνουν πολύ χρόνο για να διαλυθούν και πως απελευθερώνουν χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα για να μεταδώσουν ασθένειες και να σκοτώσουν αρρώστους και αναπήρους.
Πολλοί εξακολουθούν να διαφωνούν για το αν ισχύει η όχι η τροποποίηση του καιρού με τους αεροψεκασμούς, τις λευκές γραμμές που αρχικά φαίνονται με αέρια αεροπλάνων αλλά αντί να ξεθωριάζουν, απλώνονται.
Καθώς μιλάμε για τους αεροψεκασμούς, μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να γίνει «συνωμοσιολόγος» (μία φαινομενικά αυτόματη και εξαρτημένη αντίδραση που αποθαρρύνει τον καθένα από το να κρίνει ή να ερευνήσει). Στην πραγματικότητα ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν πως οι ψεκασμοί αερολυμάτων στην ατμόσφαιρα δημιουργούν σοβαρές επιπτώσεις στο κλίμα του πλανήτη εδώ και αρκετό καιρό.
Η λευκή ομίχλη που εμφανίζεται πάνω από πολλές πόλεις θα μπορούσε να γίνει ένα σύνηθες φαινόμενο παντού αν ο κόσμος αποφάσιζε να εφαρμόσει τη γεωμηχανική για να δημιουργήσει έναν πιο δροσερό πλανήτη.
Τα Morgellons είναι μία ασθένεια που αφορά κυρίως ίνες οι οποίες συνδέονται με τους αεροψεκασμούς. Σύμφωνα με τη Wikipedia τα Morgellons προκαλούν την αίσθηση πως οι πάσχοντες είναι μολυσμένοι με παράσιτα και παρουσιάζουν μία σειρά από δερματοπάθειες όπως «ασυνήθιστες» ίνες στο δέρμα. Αν όμως αυτό ήταν μία ψευδαίσθηση τότε πως εξηγούνται οι ίνες που βγάζουν αρκετοί από το δέρμα τους;
Στην πραγματικότητα πολλές επιστημονικές εργασίες έχουν ήδη συνδέσει τα morgellons και τις ίνες που προκαλούν δερματικές παθήσεις σε ανθρώπους σε μία μόλυνση, αλλά η επίσημη αιτιολογία για τα morgellons εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο.
Σύμφωνα με το συγγραφέα Michael Winter, «η σύνθεση των chemtrails είναι εκπληκτικά απλή, ακόμα και αν η αλυσίδα των γεγονότων που συνέβησαν δεν είναι πραγματικά. Τα chemtrails αποτελούνται από 3 βασικά συστατικά: Σκόνη αλουμινίου, άλατα βαρίου κα μία συνθετική ουσία που λέγεται ίνες πολυμερών. «Αν κοιτάξει κανείς στον ουρανό και δει ψεκασμούς θα ξέρει 2 πράγματα τουλάχιστον, το πρώτο είναι πως αποτελούνται από θανατηφόρα συστατικά για τον ανθρώπινο οργανισμό και το 2ο είναι πως βρίσκονται στον ουρανό.
Στο άρθρο δεν αναφέρεται πως οι άνθρωποι κάνουν εικασίες για το αν είναι ή όχι τα morgellons αποτέλεσμα των αεροψεκασμών , αλλά αναφέρεται ρητά πως οι θεωρίες των chemtrails είναι ένα μέσο μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ακόμα και αν αυτές οι παράξενες ίνες πέφτουν από τον ουρανό, κάτι που προφανώς δεν συμβαίνει κάθε μέρα στη Γαλλία, οι αρχές σχολίασαν πως δε θα στέλνει δείγματα για ανάλυση έτσι ώστε για μία ακόμη φορά να κυριαρχεί η αμφιβολία.
Ο Ομπάμα παραδέχεται πως η κυβέρνηση ελέγχεται από εξωγήινες οντότητες
Ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε πως εξωγήινες οντότητες ελέγχουν όλες τις μεγάλες κυβερνήσεις έπειτα την λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Ο Πρόεδρος προχώρησε σε αυτή την εκπληκτική δήλωση σε μία μη προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου.
«Αυτό έχει ξεκινήσει από την δεκαετία του 1950» , ανέφερε ο πρόεδρος στο έκπληκτο πλήθος των δημοσιογράφων και συνέχισε «Προσελκύθηκαν σε μεγάλους αριθμούς λόγω της ανακάλυψής μας της ατομικής σχάσης για την χρήση των πυρηνικών όπλων»
Ο Ομπάμα περιέγραψε πως το συμβάν του Roswell το 1947 περιέλαβε έναν τύπο εξωγήινου ευρέως γνωστό ως «οι γκρίζοι» , οι οποίοι ήταν οι πρώτοι που γνωστοποίησαν την παρουσία τους.
«Σήμερα σχεδόν κάθε άνθρωπος γνωρίζει πως μοιάζει ένας γκρίζος. Καθώς επιτεύχθηκε η επαφή μαζί τους, ο πρόεδρος Τρούμαν έκανε μία συμφωνία μαζί τους , επιτρέποντας την ανέγερση βάσεων με αντάλλαγμα τεχνολογία. Έπειτα από αυτό ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ συναντήθηκε με μία ομάδα εξωγήινων ονόματι «Nordics» που μοιάζουν πολύ με τους ανθρώπους και κυκλοφορούν ανάμεσά μας σχεδόν απαρητήρητοι. Μας πρόσφεραν μία θέση στην συμπαντική αδελφότητα του φωτός εάν αφοπλίζαμε το πυρηνικό μας οπλοστάσιο. Δυστυχώς, τόσο εμείς, όσο και η Σοβιετική Ένωση αποφασίσαμε να κρατήσουμε τα πυρηνικά μας όπλα».
Ο πρόεδρος συνέχισε να εξηγεί πως από τότε μία πληθώρα εξωγήινων ομάδων έχουν δημιουργήσει μυστικά προγράμματα και εργάζονται σχετικά με την αντίσταση των παγκόσμιων κυβερνήσεων και με ποιους τρόπους θα εξουδετερώσουν τα πυρηνικά όπλα.
«Οι εξωγήινοι βρίσκονται στη Γη εδώ και πολύ καρό και δεν ταξιδεύουν όλοι τους με διαστημόπλοια» εξήγησε ο Ομπάμα. «Μπορούν να επηρεάζουν τον χώρο και τον χρόνο που είναι δύο πολύ ισχυρά διασυνδεμένες ιδιότητες της πραγματικότητας αλλά δεν είναι οι μόνες. Αποτελέσμα αυτών είναι η αντιβαρύτητα, η αστρική προβολή, η τηλεπάθεια, τα διαστρικά ταξίδια και διάφορα άλλα.»
Ο πρόεδρος σταμάτησε για να παρατηρήσει τα ανήσυχα πρόσωπα μέσα στο σιωπηλό δωμάτιο. «Το θέμα είναι», συνέχισε «πως εξωγήινοι ελέγχουν τις κυβερνήσεις μας τα τελευταία 60 χρόνια και….»
Σε εκείνο το σημείο πήρε το χέρι του και το τοποθέτησε μπροστά από το στόμα για να καλύψει τον βήχα.
«Συγγνώμη, απλά δεν άντεξα άλλο» , είπε σκουπίζοντας ένα δάκρυ από την άκρη του ματιού του αφού τελείωσε το γέλιο, «έκανα πλάκα σχετικά με τους εξωγήινους που μας ελέγχουν. Όχι εμείς οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για το τρομερό χάος και εμείς θα πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα εξ ολοκλήρου μόνοι μας».
Οράματα που προηγούνται τραγικών γεγονότων
Τα ατυχήματα και οι καταστροφές είναι δυστυχώς ένα κομμάτι της ζωής μας. Επειδή οι καταστροφές επηρεάζουν τόσους πολλούς ανθρώπους, έχουν μελετηθεί με μεγάλη επιμονή. Ωστόσο, κάθε φορά που γίνεται μια μεγάλη καταστροφή εγείρονται τα ίδια ερωτήματα. Πως μπόρεσε κάτι τέτοιο να συμβεί; Θα μπορούσε μήπως να έχει προληφθεί; Γιατί κάποιοι επιβιώνουν και κάποιοι άλλοι όχι; Υπάρχει πράγματι κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τυχαίο ατύχημα, ή υπάρχει ένα κρυμμένο νόημα σε κάθε καταστροφή;
Οπωσδήποτε οι καταστροφές έχουν ερευνηθεί εξονυχιστικά. Και συχνά κάποια έρευνα στο βάθος πιθανότατα θα αποκαλύψει μια κρυφή πλευρά τους. Υπάρχει όμως μια πτυχή των καταστροφών που έχει σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί. Σε κάθε πραγματικά μεγάλη καταστροφή έχουν υπάρξει αναφορές σχετικά με προαισθήσεις που προέβλεψαν την καταστροφή. Εάν αυτές οι προαισθήσεις είναι αληθινές, τότε εγείρονται κάποιες προφανείς ερωτήσεις. Είναι αυτές οι προαισθήσεις ακριβείς; Ποιος τις έχει; Ποιος είναι ο σκοπός τους; Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος που θα μπορούσαμε να τιθασεύσουμε τη δύναμη του ανθρώπινου νου, για να βοηθηθούμε στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών.
Απ ‘ότι φαίνεται η πλειοψηφία των προαισθήσεων είναι προφητικά όνειρα που προβλέπουν καταστροφές. Αυτό εικονογραφείται τέλεια στην παρακάτω περίπτωση.
Χαμενη σε παγόβουνο.
Το 1914, εκατόν είκοσι ναύτες από τη Νέα Γη του Καναδά απομονώθηκαν σε ένα παγόβουνο στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Λόγω της αμέλειας του καπετάνιου του πλοίου και άλλων, η απουσία των εγκαταλειμμένων ανδρών δεν έγινε αισθητή για δυο μέρες και για δυο νύχτες. Όταν τους διέσωσαν, οι περισσότεροι από τους μισούς είχαν πεθάνει. Αυτή ήταν η χειρότερη καταστροφή που χτύπησε την ναυτική κοινωνία στην περιοχή της Νέας Γης για πολλά χρόνια.
Όμως η καταστροφή αυτή δεν είχε συμβεί χωρίς προειδοποίηση. Ένας από τους 55 επιζώντες ανέφερε αργότερα ένα όνειρό του που είχε δύο βδομάδες πριν από την καταστροφή. Σύμφωνα με την αναφορά του Cassie Brown για το συμβάν: «Ο John Howlet υπέφερε από έναν φριχτό εφιάλτη πριν από βδομάδες. Στο όνειρό του βρισκόταν σε ένα βουνό από πάγο, χαμένος και παγωμένος. Ήταν μόνος του, τρομερά και φοβερά μόνος, αλλά οπουδήποτε και να περιπλανιότανε υπήρχαν θαμπά και ακαθόριστα ‘πράγματα’ επάνω στον πάγο γύρω από αυτόν, πράγματα χωρίς κάποιο σαφές σχήμα που θα μπορούσε να αναγνωρίσει. Κάποια στιγμή βρέθηκε να περπατάει ανάμεσά τους, χωρίς να μπορεί να βρει το δρόμο του, απορώντας τι ήταν αυτά τα πράγματα που τον τρόμαζαν τόσο πολύ. Στο όνειρό του μετρούσε, μετρούσε, μετρούσε… Μετρούσε ακόμα τις λευκές μορφές μέχρι που ξύπνησε τρεμάμενος και με φοβερή κατάθλιψη. »
Δυστυχώς το όνειρο δεν ήταν αρκετό για να τον κάνει να μην συμμετάσχει στο πλήρωμα του καραβιού, τα περισσότερα μέλη του οποίου θα πέθαιναν μέσα σε λίγες ημέρες. Και μόνο μετά από το τραγικό συμβάν μπόρεσε να αναγνωρίσει τις λευκές θολές μορφές και το τι πραγματικά αντιπροσώπευαν: σώματα καλυμμένα με χιόνι.
Στην ιδανική περίπτωση μια προαίσθηση θα έπρεπε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προλάβει και να αποτρέψει μια καταστροφή. Η παρακάτω περίπτωση αποτελεί ένα καλό παράδειγμα σχετικά με κάποιον που μπόρεσε να χρησιμοποιήσει μία προαίσθησή του με θετικό τρόπο.
Η καταστροφή του Lusitania
Στις 7 Μαΐου του 1915 το βρετανικό υπερπολυτελές πλοίο Lusitania βυθίστηκε από μία γερμανική τορπίλη, προκαλώντας το θάνατο σχεδόν 1200 ανθρώπων. Από πολλές απόψεις η καταστροφή ήταν αναμενόμενη. Πρώτον, υπήρχε πολεμική κατάσταση μεταξύ της Γερμανίας και της Αγγλίας. Δεύτερον, είχαν υπάρξει πολλές διαφημίσεις της γερμανικής πρεσβείας σε μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, που προειδοποιούσαν ότι οι ταξιδιώτες που θα διέσχιζαν τον Ατλαντικό το έκαναν με δικό τους ρίσκο.
Παρ’ όλα αυτά, η γνώμη που υπερίσχυε στον κόσμο ήταν πως οι γερμανοί δε θα έκαναν επίθεση σε ένα επιβατικό πλοίο. Δυστυχώς είχαν άδικο και πολλοί άνθρωποι πνίγηκαν. Και στην περίπτωση αυτή είχαν αναφερθεί κάποιες προαισθήσεις. Μία επιβάτης, την ώρα που είδε το πλοίο για πρώτη φορά, ένιωσε εξαιρετικά άβολα και αδιάθετα και ανησύχησε για την ασφάλειά της. Επίσης, τη μέρα πριν από την αναχώρηση η μασκότ του πλοίου, μία μικρή μαύρη γάτα, εγκατέλειψε το πλοίο κάνοντας πολλούς ανθρώπους του πληρώματος να χαρακτηρίσουν το γεγονός ως κακό οιωνό. Ωστόσο, η πιο ισχυρή προαίσθηση προήλθε από τον επιτυχημένο έμπορο υποδημάτων Edward Bowen από τη Βοστόνη της Μασαχουσέτης. Ο Bowen είχε κλείσει εισιτήριο για το Lusitania, αλλά τη μέρα πριν την αναχώρηση έγινε ανεξήγητα ανήσυχος. Ακύρωσε το εισιτήριο. Αργότερα είπε στους φίλους του: «Δημιουργήθηκε ένα αίσθημα μέσα μου, ότι κάτι επρόκειτο να συμβεί στο Lusitania. Το συζήτησα με τη σύζυγό μου και αποφασίσαμε να ακυρώσουμε τα εισιτήριά μας, παρόλο που είχα μια σημαντική επαγγελματική συνάντηση στο Λονδίνο. »
Η καταστροφή στο Aberfan της Ουαλίας
Ίσως μία από τις πιο επαληθευμένες και πιο φημισμένες περιπτώσεις προαίσθησης πριν από καταστροφή σχετίζεται με τα τραγικά γεγονότα της 21ης Οκτωβρίου του 1966 στο Άμπερφαν της Ουαλίας. Τη μέρα εκείνη 116 παιδιά και 28 ενήλικοι σκοτώθηκαν όταν κατέρρευσε ένα μεγάλο βουνό από κάρβουνο και έθαψε μία μικρή περιοχή της πόλης, μαζί με ένα δημοτικό σχολείο που ήταν γεμάτο με παιδιά. Η καταστροφή έπληξε σχεδόν κάθε οικογένεια στην πόλη και εξολόθρεψε μια ολόκληρη γενιά παιδιών της πόλης. Ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή που είχε ποτέ πλήξει το Άμπερφαν.
Μετά την καταστροφή, άρχισαν να εμφανίζονται αναφορές για προαισθήσεις σχετικά με το γεγονός. Η μητέρα ενός από τους αποθανόντες μαθητές ανέφερε ότι ο δεκάχρονος γιος της, που είχε πεθάνει στην καταστροφή, είχε ένα όνειρο την προηγούμενη ημέρα, που προέβλεπε το συμβάν. Το παιδί είχε πει στη μητέρα του: «Είδα στον ύπνο μου πως πήγα στο σχολείο, αλλά δεν υπήρχε σχολείο. Κάτι μαύρο το είχε σκεπάσει ολόκληρο.» Μία βδομάδα πριν, ο Alexander Venn είχε μια δυνατή προαίσθηση ότι θα γινόταν μία μεγάλη καταστροφή που είχε σχέση με κάρβουνο. Είπε στη γυναίκα του, «κάτι τρομερό πρόκειται να συμβεί και δε θα είναι μακριά από εδώ.»
Οι αναφορές για προαισθήσεις είχαν έρθει από όλη την Ουαλία και την Αγγλία. Μία γυναίκα είχε έναν εφιάλτη ότι πνιγόταν σε μια βαθιά ‘μαυρίλα’. Κάποιος άλλος ονειρεύτηκε ένα μικρό παιδί που είχε θαφτεί από μια μεγάλη καθίζηση του εδάφους. Κάποιος είδε καθαρά ένα σχολείο να είναι θαμμένο από έναν σωρό κάρβουνου και σωστικά συνεργεία που προσπαθούσαν να ξεθάψουν τους επιζώντες. Μία γυναίκα ξύπνησε από έναν εφιάλτη, όπου είχε δει πως την είχαν θάψει ζωντανή.
Το πρωί της καταστροφής η κυρία Sybil Brown ξύπνησε από ένα όνειρο στο οποίο είδε παιδιά να απειλούνται από μία μεγάλη ‘μαύρη κυματιστή μάζα’. Πιθανότατα η πιο καθαρή προαίσθηση ήταν αυτή ενός άντρα από την βορειοδυτική Αγγλία που ισχυρίστηκε πως τη νύχτα πριν από την καταστροφή, είδε ένα όνειρο που αποτελούνταν μόνο από γράμματα που εμφανίζονταν με εκτυφλωτικό φως, A-B-E-R-F-A-N. Τη δεδομένη στιγμή το όνειρο δεν είχε κάποιο νόημα γι’ αυτόν. Μετά από ώρες ανακάλυψε με φρίκη τη σημασία του…
Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των αναφερθέντων προαισθήσεων, τρεις διαφορετικοί ανεξάρτητοι οργανισμοί συνέταξαν μία έρευνα για τις προαισθήσεις. Στο τέλος συνδέθηκαν οι τρεις μελέτες και το αποτέλεσμα έδειξε ότι υπήρξαν πάνω από 24 ξεχωριστά επεισόδια προαίσθησης για την καταστροφή στο Aberfan. Ο λονδρέζος ψυχίατρος J.C. Barker ηγήθηκε της έρευνας. Στα συμπεράσματά του έγραψε ότι «έχει έρθει πλέον ο καιρός που θα πρέπει να δούμε κατά πρόσωπο τις προσπάθειες απόδειξης ή απόρριψης του φαινομένου των προαισθήσεων. Θα πρέπει να βρούμε έναν κοινό τόπο συνεργασίας και να διευκολύνουμε την έρευνα ώστε να προλάβουμε μελλοντικές καταστροφές.» Ο Δρ. Barker έκανε ακριβώς αυτό, ιδρύοντας το Βρετανικό Γραφείο Προαισθήσεων. Για την ώρα ωστόσο, το γραφείο δεν έχει ακόμα καταφέρει να προλάβει καμία καταστροφή, αν και είχαν κάποιες περιορισμένες επιτυχίες στην πρόβλεψή τους.
Η περίπτωση του Τιτανικού
Το ναυάγιο του Τιτανικού παραμένει το πιο διάσημο ναυάγιο όλων των εποχών. Δεν εκπλήσσει επίσης το γεγονός, ότι αντιπροσωπεύει την ισχυρότερη περίπτωση ακριβών προαισθήσεων για μια καταστροφή.
Η ιστορία του Τιτανικού είναι αρκετά γνωστή. Στις 14 Απριλίου του 1912, ο Τιτανικός χτύπησε επάνω σε ένα παγόβουνο και βούλιαξε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, παίρνοντας μαζί του πάνω από 1500 ζωές. Η έλλειψη επαρκών σωστικών λέμβων έχει συχνά θεωρηθεί ως η κυριότερη αιτία για τον μεγάλο αριθμό σε απώλειες ζωών, οι ειδικοί ωστόσο ισχυρίζονται ότι υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι λόγοι που ευθύνονται για το τραγικό γεγονός, συμπεριλαμβάνοντας οτιδήποτε από κακή κατασκευή των στεγανών θαλάμων, μέχρι και την αποτυχία στο να δοθεί προσοχή σε πολυάριθμες προειδοποιήσεις σχετικά με την ύπαρξη παγόβουνων στην περιοχή. Αυτό όμως που είναι σημαντικό εδώ, είναι ο τεράστιος αριθμός προαισθήσεων που είχαν προβλέψει την καταστροφή.
Πιθανόν η πρώτη προαίσθηση προέρχεται από τον συγγραφέα Morgan Robertson, που δημοσίευσε το 1898 μία νουβέλα για ένα ναυάγιο. Παρόλο που αυτό είχε γίνει 14 χρόνια πριν από το ναυάγιο του Τιτανικού, η νουβέλα που λεγόταν ‘Ματαιότητα’ (Futility) φαίνεται ότι περιέγραφε με ακρίβεια της καταστροφή του Τιτανικού. Ο αριθμός των ομοιοτήτων πάει πολύ πιο πέρα από τη σύμπτωση. Στη νουβέλα το πλοίο λεγόταν ‘Τιτάνας’ (Titan). Είχε το ίδιο μέγεθος με τον Τιτανικό και μετέφερε τον ίδιο αριθμό επιβατών. Στη νουβέλα, το πλοίο επίσης χτύπησε επάνω σε ένα παγόβουνο στον Βόρειο Ατλαντικό στα μέσα του Απρίλη και βυθίστηκε με απώλεια πάνω από τους μισούς επιβάτες εξαιτίας της ύπαρξης πολύ λίγων σωστικών λέμβων. Η κατασκευή του Τιτανικού ξεκίνησε στις 31 Μαρτίου του 1909 από τους Harland και Wolff, ενώ η ιδέα για την κατασκευή ενός μεγάλου υπερπολυτελούς πλοίου υπήρχε από το 1907, αρκετά χρόνια δηλαδή μετά από τη συγγραφή της περίφημης νουβέλας.
Ένας άλλος συγγραφέας, ο W.T. Stead, έγραψε πολυάριθμες ιστορίες και άρθρα στα οποία προέβλεπε ότι ένα τεράστιο υπερωκεάνιο γραμμής θα βυθιζόταν με απώλειες πάνω από το ήμισυ των επιβατών και πάλι λόγω έλλειψης επαρκών σωστικών λέμβων. Ο Stead ενδιαφερόταν επίσης για ψυχικούς (μέντιουμ) και κατέγραψε τις επισκέψεις του σ΄ αυτούς. Είχε λάβει τρεις ξεχωριστές προειδοποιήσεις που μπορούν εύκολα να συνδεθούν με την καταστροφή του Τιτανικού. Η μία από αυτές ήταν ότι «το ταξίδι θα ήταν επικίνδυνο τον μήνα Απρίλη του 1912». Κάποιος άλλος του είχε πει ότι θα εμπλεκόταν «στα μέσα μιας καταστροφής που σχετιζόταν με νερό» η οποία θα αφορούσε το θάνατο περισσότερων από 1500 ανθρώπων. Ένας κληρικός, όταν άκουσε για την κατασκευή του Τιτανικού, επηρεάστηκε τόσο πολύ από τα προαισθήματά του, που έγραψε στον Stead μία πρόβλεψη ότι ο Τιτανικός επρόκειτο να βυθιστεί. Παρ’ όλες αυτές τις προειδοποιήσεις, ο Stead πήρε εισιτήριο στον Τιτανικό και πέθανε στην καταστροφή.
Αρκετοί άνθρωποι όμως έλαβαν στα σοβαρά τις προαισθήσεις τους και ακύρωσαν τα εισιτήριά τους. Ο δεύτερος μηχανικός Colin MacDonald αρνήθηκε τη θέση του στον Τιτανικό, εξαιτίας μίας αίσθησης ότι κρεμόταν μία απειλή καταστροφής πάνω από αυτόν. Ακόμα και μερικοί από τους πλούσιους και διάσημους επιβάτες είχαν νιώσει κάπως περίεργα. Οι J.P. Morgan και Vanderbilt ακύρωσαν και οι δύο τα εισιτήριά τους, επικαλούμενοι του δεισιδαιμονικού φόβου που είχαν στο να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι με ένα κατασκευασμένο πλοίο.
Ένας άλλος άνθρωπος που ήταν μέλος του πληρώματος έλαβε επίσης μια προειδοποίηση, αλλά απέτυχε να αντιδράσει σ’ αυτήν αποτελεσματικά. Ο Luigi Gatti, μάνατζερ του ελεγκτικού γραφείου του Τιτανικού, υπέγραψε για τον Τιτανικό, παρά το γεγονός ότι η γυναίκα του ήταν αντίθετη με την ιδέα. Είχε μία προαίσθηση σχετικά με τη δουλειά του συζύγου της στο τεράστιο πλοίο και ένιωθε παράξενα σχετικά μ’ αυτό.
Μία από τις πιο δραματικές προαισθήσεις έλαβε χώρα όταν ο Τιτανικός πέρναγε από το Isle of Wight της Αγγλίας. Εκατοντάδες άνθρωποι είχαν στηθεί στην ακτή για να δουν το μεγαλύτερο πλοίο του κόσμου. Μεταξύ αυτών ήταν η οικογένεια Marshall, που στην αρχή είχαν ενθουσιαστεί στη θέα του τεράστιου πλοίου. Μετά, ξαφνικά, η κυρία Marshall άρχισε να φωνάζει με τρόμο: «Θα βυθιστεί! Αυτό το πλοίο πρόκειται να βυθιστεί! Κάντε κάτι! Είσαστε τόσο τυφλοί που θα τους αφήσετε να πνιγούν; Σώστε τους! Σώστε τους!!»
Μία από τις πιο δραματικές περιπτώσεις προαισθήσεων συνέβη κατά τη διάρκεια των τελευταίων στιγμών της καταστροφής. Ο αξιωματικός Archibald Gracie δεν μπορούσε να βρει κάποια θέση στη σωστική λέμβο και είχε πέσει στα παγωμένα νερά καθώς το πλοίο βυθιζόταν. Όπως λέει, «ήταν ακριβώς εκείνη η στιγμή, που ξεφύτρωσε μέσα μου η σκέψη πως είχα έρθει μπροστά στην τελευταία στιγμή της ζωής μου. Ήθελα να εξηγήσω το πώς πέθανα στους αγαπημένους μου στο σπίτι. Καθώς κολυμπούσα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, προσευχήθηκα το πνεύμα μου να μπορούσε να πάει σε κείνους και να τους πει, ‘Αντίο, ώσπου να ξανασυναντηθούμε στον Παράδεισο’… Σκέφτηκα πως εάν προσευχόμουν αρκετά έντονα, αυτή η τελευταία μου ευχή για επικοινωνία με τη γυναίκα και την κόρη μου, θα είχε αντίκρισμα.
Εντωμεταξύ, ακριβώς εκείνη τη στιγμή, εκατοντάδες μίλια μακριά στην πόλη της Νέας Υόρκης, η γυναίκα του είχε μια ξαφνική προαίσθηση. Όπως αφηγείται η ίδια, «ήμουν στο δωμάτιό μου στο σπίτι της αδελφής μου, την οποία είχα επισκεφτεί, στη Νέα Υόρκη. Αφού είχα αποσυρθεί και χωρίς να μπορώ να ξεκουραστώ, ρώτησα τον εαυτό μου αρκετές φορές για το τι ήταν αυτό που ένιωθα και που με εμπόδιζε να κοιμηθώ, κάτι που τόσο πολύ ήθελα. ‘Τι σημασία έχει;’ Μουρμούρισα. Μία φωνή φάνηκε να μου απαντάει, ‘Πέσε στα γόνατα και προσευχήσου’. Αμέσως υπάκουσα παίρνοντας το βιβλίο προσευχών στα χέρια μου, το οποίο κατά τύχη άνοιξε στην προσευχή, ‘Γι’ αυτούς στη Θάλασσα’. Τότε άστραψε μια σκέψη στο μυαλό μου, ‘ο Archie προσεύχεται για μένα’«.
Σαν από θαύμα, ο αξιωματικός Gracie τα κατάφερε και ανέβηκε επάνω σε μια σωστική λέμβο, επιβιώνοντας της καταστροφής. Πιστεύει πως ένας αριθμός εκπληκτικών συμπτώσεων του επέτρεψε να επιβιώσει από αυτή τη δοκιμασία.
Αργότερα, ερευνητές ασχολήθηκαν με τον τεράστιο αριθμό των προαισθήσεων, που ξεπερνούσαν σε αριθμό, σύμφωνα με κάποιες αναφορές, τις 50. Παρολαυτά, κάποιοι ερευνητές που είναι περισσότερο σκεπτικιστές, αφού απέκλεισαν περιπτώσεις όπως τα ασαφή προμηνύματα και τις μαρτυρίες που αναφέρθηκαν αφότου συνέβη το γεγονός, κατέληξαν στον εξίσου εντυπωσιακό αριθμό 19 περιπτώσεων προαίσθησης. Μόνο οι παράλογα σκεπτικιστές θα μπορούσαν να αρνηθούν την ύπαρξη κάποιων προαισθητικών προειδοποιήσεων της καταστροφής εκείνης.
Είμαστε πια στο στάδιο να προχωρήσουμε πέρα από τον σκεπτικισμό. Οι σημαντικότερες από τις περιπτώσεις θα έπρεπε να αποκλείσουν κάθε αμφισβήτηση του γεγονότος των προαισθήσεων. Το να χαρακτηρίζονται όλες σαν ψεύτικες, δεν είναι μόνο παράλογο, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αντιεπιστημονικό.
Η ίδρυση του Βρετανικού Γραφείου Προαισθήσεων (και αργότερα ενός παράλληλου γραφείου στις Ηνωμένες Πολιτείες) είναι φανερά ένα μεγάλο βήμα. Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν καν αυτούς τους οργανισμούς και δεν μπορούν να βοηθήσουν σε μια επιτυχή πρόβλεψη μιας καταστροφής.
Για τον περισσότερο κόσμο, η διαφορά μεταξύ ενός φόβου και μιας προαίσθησης, είναι πως ο φόβος είναι αόριστος και καθόλου ασυνήθιστος. Οι προαισθήσεις από την άλλη μεριά, φαίνεται ότι εμφανίζονται αυθόρμητα και συχνά με μεγάλη ισχύ και καθαρότητα. Στην ουσία, το πρόβλημα για τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι το να αναγνωρίσουν μια προαίσθηση, αλλά να ενεργήσουν σύμφωνα μ’ αυτή. Πάνω από όλα, οι προαισθήσεις για καταστροφές αντιπροσωπεύουν μία υψηλότερη εγρήγορση απέναντι στα γεγονότα που συνήθως γίνονται χωρίς να μπορεί να υπάρξει έλεγχος. Δεν είναι απλά σημαντικό να προσπαθήσουμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα γι΄ αυτές, κάποιες φορές είναι πραγματικά ζήτημα ζωής και θανάτου.
Αντικείμενο τεραστίων διαστάσεων στον ήλιο
Κίνα: Μυστηριώδης αφρός βγαίνει από το έδαφος
Στην Κίνα, σε μία πόλη που ονομάζεται Νανκίνγκ, συνέβη κάτι πολύ ιδιαίτερο: Ρωγμές σχηματίζονται στο έδαφος μέσα σε πράσινα λιβάδια και από μέσα τους βγαίνει μια περίεργη άγνωστη ουσία που θυμίζει αφρό.
Οι τομείς του ρυζιού στην Κίνα είναι ένας τεράστιος κόσμος πόρων, αλλά ποτέ οι γεωργοί δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα ήταν σε θέση να αντικρύσουν ένα τέτοιο φαινόμενο στις καλλιέργειές τους.
Οι πραγματικά τεράστιες «άσπρες φυσαλίδες» χύνονται έξω από το έδαφος, προκαλώντας την έκπληξη δεκάδων φορέων στον τομέα της γεωργίας: 60 χρόνια δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο, έχουν σχήμα περίεργο και ανήκουν στην επιστημονική φαντασία, επίσης έχουν μια εκπληκτική ποικιλία σχημάτων και όλα αυτά φαίνονται παραφυσικά. Προφανώς, κάθε μάρτυρας έχει το δικό του όραμα του τι συνέβη, και σίγουρα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς αυτό που βλέπει.
Όσοι έχουν προσπαθήσει να προσεγγίσουν, κατέθεσαν ότι οι φυσαλίδες ήταν εντελώς άοσμες, και μάλλον κολλάνε. Για λόγους ασφαλείας, οι αρχές έχουν κλείσει τις εν λόγω περιοχές, ώστε να ληφθούν δείγματα και να καθοριστεί η αιτία που οδήγησε στο σχηματισμό τους.
Κάποιοι λένε για αυτό: «Με όλη την ρύπανση των ποταμών, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι εμφανίζονται οι γιγαντιαίες φυσαλίδες.» Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, αντ ‘αυτού, μπορεί η αιτία θα είναι το μεθάνιο και τα λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στο έδαφος, αλλά το γεγονός είναι μάλλον σπάνιο και πρέπει να αναλυθεί.
Σφοδρή ηλιακή καταιγίδα πλήττει την Γη – Εντοπίστηκε τρίτη ζώνη ακτινοβολίας Βαν Άλεν
Μια σφοδρή μαγνητική (ηλιακή) καταιγίδα πλήττει αυτή την στιγμή την Γη. Ο δείκτης γεωμαγνητικών διαταραχών έφτασε στην τιμή 5 – τιμή που θεωρείται καταιγίδα – επιβεβαιώνει τα στοιχεία του Κέντρου Πρόγνωσης Διαστημικού Καιρού της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανολογικών και Ατμοσφαιρικών Ερευνών των ΗΠΑ.
Αιτία της μαγνητικής καταιγίδας είναι το ρεύμα ηλιακού ανέμου, η ταχύτητα του οποίου έφτασε τα 600 χλμ. το δευτερόλεπτο. Ήδη έχουν επηρεαστεί οι τηλεπικοινωνίες σε διάφορα μέρη του πλανήτη καθώς η ισχυρή ακτινοβολία έχει επηρεάσει τους δορυφόρους. Το φαινόμενο παρακολουθείται.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο πλανήτης είχε «τυλιχθεί» επί τέσσερις εβδομάδες από μια πολύ ισχυρή ακτινοβολία πλάσματος και σκάφη της NASA αποκάλυψαν την παροδική ύπαρξη γύρω από τη Γη μιας τρίτης ζώνης ακτινοβολίας Βαν Αλεν, την οποία οι επιστήμονες αγνοούσαν παντελώς.
Φαινόμενο, άκρως επικίνδυνο για τους δορυφόρους, τις επανδρωμένες διαστημικές αποστολές αλλά και τα επίγεια ηλεκτρονικά συστήματα.
Οι ζώνες ακτινοβολίας Βαν Αλεν ανακαλύφθηκαν το 1958 από τον Τζέιμς Βαν Αλεν, από τον οποίο και πήραν το όνομά τους. Πρόκειται για δυο δαχτυλίδια που σχηματίζονται από σωματίδια υψηλής ενέργειας – τα «ηλεκτρόνια-δολοφόνους», όπως αποκαλούνται – τα οποία παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης.
Η εσωτερική ζώνη, η οποία βρίσκεται πιο κοντά στον πλανήτη μας, είναι σχετικά σταθερή. Η εξωτερική ζώνη, η οποία αρχίζει να εκτείνεται από ένα υψόμετρο 13.000 ως 40.000 χλμ από την επιφάνεια της Γης, είναι εξαιρετικά ασταθής και παρουσιάζει τεράστιες διακυμάνσεις. Μέσα σε μερικές ώρες, ή και λεπτά, τα ηλεκτρόνια που την αποτελούν μπορούν να αγγίξουν την ταχύτητα του φωτός ενώ το μέγεθός της μπορεί να γίνει εκατονταπλάσιο.
Στις 30 Αυγούστου του 2012 η NASA εκτόξευσε τα δυο ερευνητικά σκάφη Van Allen με στόχο την άντληση περισσότερων πληροφοριών σχετικά με αυτές.
Στις 2 Σεπτεμβρίου, μόλις μερικές ημέρες μετά την εκτόξευσή τους, οι δορυφόροι εντόπισαν μια τρίτη ζώνη ακτινοβολίας σε μια διαδικασία που δεν προβλέπεται από καμία θεωρία.
«Ηταν τόσο παράξενο που πίστεψα ότι κάτι δεν πάει καλά στα όργανα» ανέφερε στο σχετικό δελτίο Τύπου του πανεπιστημίου ο Νταν Μπέικερ, επικεφαλής ερευνητής του προγράμματος και κύριος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science». «Είδαμε όμως ταυτόσημα δεδομένα και στο δεύτερο σκάφος. Δεν μπορούσαμε παρά να συμπεράνουμε ότι ήταν αλήθεια».
Ενώ τα αρχικά δεδομένα έδειχναν τις δυο ζώνες Βαν Αλεν ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι με βάση τις θεωρίες, τη δεύτερη μέρα του Σεπτεμβρίου η εξωτερική ζώνη άρχισε να γίνεται πολύ συμπαγής (σχηματίζοντας ένα «δαχτυλίδι αποθήκευσης» όπως το ονόμασαν οι ερευνητές) ενώ ένα τρίτο, πιο αραιό, δαχτυλίδι από ηλεκτρόνια σχηματίστηκε στην εξωτερική πλευρά της.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι βιώνουμε μια εποχή μαγνητικών καταιγίδων καταδεικνύει ότι πλανητικός μας «μικρόκοσμος» έχει περιέλθει σε μία εποχή έντονων φαινομένων από τα οποία ουδείς γνωρίζει πότε και πως θα εξέλθει…
Γιγάντιες κηλίδες στον ήλιο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μαζικές ηλιακές καταιγίδες
Μία τεράστια κηλίδα αναπτύσσεται στην επιφάνεια του ηλίου η οποία θα μπορούσε να στείλει μαζικές ηλιακές εκλάμψεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το κολοσσιαίο σημείο επάνω στον ήλιο είναι αρκετά μεγάλο ώστε να καταπιεί 6 Γαίες. Οι ηλιακές κηλίδες συνήθως αναπτύσσονται από την μετατόπιση μαγνητικών πεδίων του αστέρα και μπορούν να ενωθούν ώστε να δημιουργήσουν πολύ μεγαλύτερες κηλίδες ή και ατέλειες στην επιφάνεια. Διαθέτουν δε μικρότερη θερμοκρασία από τον υπόλοιπο Ήλιο αλλά μπορούν να εκραγούν βίαια.
“Η διάμετρος έχει αυξηθεί πάνω από 6 φορές τη διάμετρο της Γης αλλά είναι δύσκολο να κρίνουμε ακόμα το πλήρες μέγεθός διότι βρίσκεται επάνω σε σφαίρα και όχι σε επίπεδο δίσκο”, δήλωσε η εκπρόσωπος της Nasa , Karen Fox.
Η διαστημική υπηρεσία Ηλιακής παρατήρησης εντόπισε την κηλίδα καθώς διογκώνεται στο σημερινό γιγάντιο μέγεθος για πάνω από 48 ώρες αυτή τη βδομάδα. Τα μαγνητικά πεδία στην περιοχή βρίσκονται σε αντίθετες κατευθύνσεις πράγμα που σημαίνει ότι αυξάνονται οι πιθανότητες ανάφλεξης.
“Πρόκειται για μία ασταθή διαμόρφωση για την οποία οι ειδικοί γνωρίζουν ότι μπορεί να οδηγήσει σε ηλιακές εκλάμψεις” , τόνισε η Fox.
Αν και είναι απίθανο κάποια ηλιακή έκλαμψη να προκαλέσει φυσική καταστροφή στη Γη, τα ακραία καιρικά φαινόμενα συζητήθηκαν πρόσφατα ως πιθανή απειλή από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ενώ μπορεί να επηρεάσει σοβαρά τη λειτουργία των τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων.
Huffingtonpost / Μετάφραση Επιστημονικός
Φωτογράφισαν UFO στην Κρήτη
Η φωτογραφία είναι από τις 19 Αυγούστου στην παραλία του Μπάλου (Γραμβούσα) στα Χανιά ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών προσπαθούσε να βρει ένα καλό σημείο στην παραλία. Στον απότομο δρόμο που οδηγούσε σε μια από τις παραλίες συνάντησαν ένα κοπάδι από αγριοκάτσικα και σκέφτηκαν ότι θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να φωτογραφίσουν το ασυνήθιστο –για αυτούς- θέαμα.
Αφού τράβηξαν κάποιες φωτογραφίες στη συνέχεια έφτασαν στην παραλία είχε όμως πολύ αέρα όπως αναφέρουν και κατέληξαν σε μια καφετέρια. Εκεί θέλησαν να δουν τις φωτογραφίες που μόλις είχαν βγάλει. Όταν άρχισαν να τις εξετάζουν προσεκτικότερα διαπίστωσαν ότι σε μια αυτή υπήρχε κάτι το πραγματικά ασυνήθιστο. Ένα μεταλλικό αντικείμενο το οποίο αιωρείτο μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη θάλασσα. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι την ώρα που έβγαζαν τις φωτογραφίες δεν παρατήρησαν τίποτα ούτε και άκουσαν κάποιο θόρυβο.
Η φωτογραφία ήδη κάνει το γύρο του διαδικτύου και από έρευνες που έχουν γίνει με ειδικά λογισμικά το συμπέρασμα είναι πως αυτή δεν έχει «πειραχτεί» και θεωρείται αυθεντική.
Δελιτε τη φωτογραφία σε υψηλότερη ανάλυση εδώ
Σε φωτογραφία που είχε τραβηχτεί λίγα δευτερόλεπτα πριν δεν υπήρχε ίχνος από το άγνωστο αντικείμενο
Ufo κοντά στον ήλιο – η παράλογη εξήγηση της nasa
Σύμφωνα με τη NASA, είναι ο πλανήτης Αφροδίτη και κινείται προς τον Ήλιο.Η παρατήρηση έγινε από τον COR2. Δώστε προσοχή στη γεωμετρία της Αφροδίτης που δεν είναι μια σφαίρα,όπως θα έπρεπε να είναι. Πρόκειται για ένα συγκρότημα με διαρθρωτικό σχηματισμό.
Ο πλανήτης μπορεί να αλλάξει το σχήμα του;
Αυτό είναι πολύ παράξενο.Στην εξέταση του βίντεο μέχρι το τέλος, θα δείτε την εικόνα μέσα από φίλτρο, και ζουμ.
Επιστημονικός 
