Πράνα – Ο άγνωστος αιθερικός μας κόσμος

Το αστρικό σώμα καθώς και το φυσικό τροφοδοτούνται από την Πράνα. Σύμφωνα με τις φιλοσοφίες των Ινδών, όλο το Σύμπαν είναι σύνθεση δύο παραγόντων. Ο πρώτος παράγοντας λέγεται Ακάσα (Akasha). Υπάρχει παντού και διαπερνά τα πάντα. Όλα όσα έχουν μορφή, όλα όσα δημιουργούνται από μια σύνθεση παράγονται από τον Ακάσα. Από τον Ακάσα προέρχεται ο αέρας, τα στερεά, τα υγρά, ο ήλιος, η γη, η σελήνη, τα άστρα, οι κομήτες. Από τον Ακάσα δημιουργείται το ανθρώπινο σώμα, το σώμα των ζώων, τα φυτά, όλες οι μορφές που βλέπουμε, όλα όσα υπάρχουν. Κάθε κύκλος δημιουργίας αρχίζει από τον Ακάσα και τελειώνει σε αυτόν.

Ο δεύτερος παράγοντας είναι η Πράνα που απορρέει από τον Ακάσα, είναι και αυτή αιώνια, ατέρμονη, πανταχού παρούσα. Ό,τι ονομάζουμε ενέργεια, δύναμη είναι Πράνα. Η κίνηση, η βαρύτητα, ο μαγνητισμός είναι εκδηλώσεις της Πράνα. Μέσα στο σώμα η Πράνα εκδηλώνεται σα νευρική ροή και σαν δύναμη σκέψης. Το σύνολο όλων των δυνάμεων φυσικών και πνευματικών απορρέουν από την Πράνα. Στο τέλος κάθε κύκλου δημιουργίας η Πράνα παύει να ενεργεί και μένει στους κόλπους του Ακάσα σαν μη εκδηλωμένη ενέργεια, για να εκδηλωθεί πάλι στον καινούργιο κύκλο δημιουργίας που θ’ ακολουθήσει. Αν ο άνθρωπος ήταν σε θέση να κατευθύνει την Πράνα θα μπορούσε να αλλάξει και την τροχιά του Ηλίου.

Οι Γιόγκι που μπορούν να ελέγχουν μέσα στο σώμα τους την Πρανική ενέργεια, αποκτούν τεράστιες ικανότητες πάνω στη λειτουργία τους σώματός τους. Αλλά και έξω από αυτό κάνουν αυτό που λέμε θαύματα. Πράνα υπάρχει στην ατμόσφαιρα σε μορφή αρνητικών ιόντων. Η σκόνη, οι καπνοί, η ομίχλη είναι θανάσιμοι εχθροί της Πράνα, γιατί την απορροφούν και την εξουδετερώνουν, ενώ ο ήλιος, οι κοσμικές ακτίνες, η θάλασσα, οι ποταμοί, οι λίμνες, οι καταρράκτες είναι οι κυριότεροι φορείς της Πράνα. Ο οργανισμός μας απορροφά την Πράνα από τον αέρα, το νερό και τις τροφές, τη χρησιμοποιεί και την αποβάλει από το δέρμα. Όταν στο σώμα δεν υπάρχει η αναγκαία ποσότητα της Πράνα ή αυτή δεν ισορροπεί, τότε εκδηλώνονται αρρώστιες. Όσο πιο ενεργητικός είναι αυτός ο μεταβολισμός της απορρόφησης των αρνητικών ιόντων, τόσο πιο υγιής είναι ο άνθρωπος. Τα μικτά αυτά ιόντα είναι μικροσκοπικές δεσμίδες ηλεκτρικής ενέργειας, φορείς της Πρανικής ενέργειας που παίρνουμε με την αναπνοή. Η ζωογόνηση των ιόντων γίνεται στους ωκεανούς στις όχθες της θάλασσας που υπάρχει το ιώδιο, η συνεχής κίνηση, η εξάτμιση και η παντελής έλλειψη σκόνης. Δηλαδή κοντά στη θάλασσα κολυμπάμε στην Πράνα.

Μερικοί νευρικοί οργανισμοί, δεν αντέχουν τη μεγάλη ποσότητα της Πράνα κοντά στη θάλασσα, γιατί δεν προφταίνουν να την απορροφήσουν και να την αποβάλλουν. Γι’ αυτό μετά τη θάλασσα μια καλή αλλαγή είναι το βουνό, ιδίως για τα παιδιά. Με την Πράνα αναζωογονούμε όχι μόνο το φυσικό μας σώμα, αλλά και το αστρικό. Οι Γιόγκι μας λένε ότι είναι συνδεδεμένο με το φυσικό με ένα λεπτότατο νήμα, όπως ο ομφάλιος λώρος συνδέει το έμβρυο με τη μητέρα. Το νήμα αυτό κόβεται με το θάνατο.

Η σκέψη είναι ο βασικός παράγοντας που βοηθάει την καθοδήγηση της Πρανικής ενέργειας. Οι Γιόγκι παριστάνουν το Σύμπαν σαν ένα ωκεανό αιθέρος που αποτελείται από πολλά πεδία με διαφορετική συχνότητα κραδασμών, μέσω της Πρανικής ενέργειας. Προς το κέντρο οι κραδασμοί είναι συχνότεροι, προς την περιφέρεια αραιότεροι. Πρέπει λοιπόν να φανταστούμε τον ωκεανό αυτό σε κυκλική μορφή. Όσες υπάρξεις ζούν στο πεδίο μιας α, συχνότητας δεν μπορούν να δουν και να αντιληφθούν τις υπάρξεις άλλου πεδίου με διαφορετική συχνότητα πρανικής ενέργειας. Οι Γιόγκι, μέσα από το Σαμάντι αλλάζουν τη συχνότητα της Πρανικής ενέργειας και μεταφέρονται μέσω της σκέψης στα ανώτερα πεδία, όπου βλέπουν σαν οράματα ότι υπάρχει στα πεδία αυτά.
Η Ράτζα – Γιόγκα που ασχολείται με τον έλεγχο των πνευματικών εκδηλώσεων της Πράνα, διδάσκει την τεχνική για το ξύπνημα μια λανθάνουσας δύναμης φορέα όλου του παρελθόντος του παρόντος και της μελλοντικής εξέλιξης του είδους, την ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ (Κοσμική φωτιά). Η Κουνταλίνη, εδρεύει στο κατώτατο Τσάκρα το Μουλαντάρα, στο ακρότατο σημείο του κόκκυγος. Συμβολίζεται σαν φίδι κουλουριασμένο που κοιμάται, ως τη στιγμή που θα ξυπνήσει για να ανέβει μέσα από το κεντρικό κανάλι, τη Σουσούμνα, αντίστοιχο του νωτιαίου μυελού του φυσικού σώματος, ενεργοποιώντας κατά το πέρασμά της όλα τα Τσάκρας. Έτσι αποκαλύπτονται στον άνθρωπο όλες οι γνώσεις ως την τελική αποκάλυψη και την Ένωση. Το ξύπνημα αυτό μπορεί να γίνει από πολλές αιτίες. Μέσα από τη λατρεία του ανθρώπου για τον Θεό, από τη Χάρη που ζητούν οι Γκουρού για την τελειότητα, από τη δύναμη της θέλησης, από την προσευχή που γίνεται με βαθιά πίστη και ενεργεί σαν πνευματική ώθηση που μπορεί να ξυπνήσει τη δύναμη της Κουνταλίνη, συχνά χωρίς να το καταλάβει ο προσευχόμενος και με ειδική τεχνική της Γιόγκα.

Πηγή

Τα φυτά «όντως γνωρίζουν από κβαντομηχανική»

Ουάσινγκτον

Πώς μπορούν τα φυτά να αξιοποιούν το 95% της λιακάδας που απορροφούν στα φύλλα τους, ενώ τα φωτοβολταϊκά συστήματα περιορίζονται γύρω στο 20%; Νέα μελέτη στο Science προσφέρει στήριξη σε μια φαινομενικά τρελή ιδέα, σύμφωνα με την οποία η φωτοσύνθεση αξιοποιεί κβαντικά φαινόμενα.

Η λειτουργία της φωτοσύνθεσης επιτρέπει στα φυτά να χρησιμοποιούν ηλιακή ενέργεια για να διασπούν μόρια νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο. Σε επόμενη φάση, το υδρογόνο που προκύπτει συνδυάζεται με διοξείδιο του άνθρακα για να παραχθούν τελικά σάκχαρα, τα οποία περιέχουν χημική ενέργεια.

Η τελευταία μελέτη εστιάζεται στα λεγόμενα κέντρα αντίδρασης των φυτών: συμπλέγματα που περιέχουν χλωροφύλλη και πρωτεΐνες και αναλαμβάνουν να συλλέγουν την ηλιακή ενέργεια.

Προηγούμενες έρευνες (όπως για παράδειγμα αυτή) είχαν δώσει ενδείξεις ότι οι πρωτεΐνες που συλλέγουν το φως εκδηλώνουν ένα φαινόμενο που ονομάζεται «κβαντική συνοχή». Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του φωτός δεν ακολουθεί μια προδιαγεγραμμένη πορεία όταν περνά μέσα από τις φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες. Αντίθετα, δείχνει να ακολουθεί όλες τις δυνατές διαδρομές ταυτόχρονα και να «διαλέγει» τελικά την πιο αποδοτική.

Αυτή είναι όμως μια θεωρία που δεν έχει αποδειχθεί στα φυτά, δεδομένα ότι κβαντικά φαινόμενα τέτοιου είδους παρατηρούνται συνήθως σε συνθήκες εργαστηρίου και σε συνθήκες χαμηλής πίεσης και θερμοκρασίας.

Αυτή τη φορά, οι ερευνητές παρουσιάζουν τις σαφέστερες ως σήμερα ενδείξεις για την εμφάνιση πραγματικής κβαντικής συνοχής σε ζωντανούς οργανισμούς -κυανοβακτήρια που φωτοσυνθέτουν όπως τα φυτά.

Η ομάδα του Νικ βαν Χουλστ στο Ινστιτούτο Φωτονικών Επιστημών της Ισπανίας βομβάρδισε πρωτεΐνες των κέντρων αντίδρασης με παλμούς ακτινοβολίας λέιζερ. Δεδομένου ότι η διαδικασία μεταφοράς ενέργειας σε αυτές τις πρωτεΐνες είναι εξαιρετικά γρήγορη, το λέιζερ του πειράματος έπρεπε να είναι αντίστοιχα γρήγορο: κάθε παλμός διαρκούσε λίγα femtosecond. Ένα femtosecond ισούται με ένα τετράκις εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, το χρόνο που χρειάζεται το φως για να διανύσει απόσταση ενός χιλιοστού του χιλιοστού.

Στέλνοντας συνεχώς τέτοιους παλμούς, οι ερευνητές κατάφεραν να απαθανατίσουν «στιγμιότυπα» από τη διαδικασία μεταφοράς ενέργειας, τα οποία δείχνουν ότι η κβαντική συνοχή αξιοποιείται κατά τη μεταφορά της ηλιακής ενέργειας κατά μήκος των φωτοευαίσθητων μορίων.

Το φαινόμενο της συνοχής σχετίζεται με τη λεγόμενη «υπέρθεση», την ιδιότητα των φωτονίων ή άλλων σωματιδίων να ακολουθούν πολλές διαδρομές ταυτόχρονα ή να βρίσκονται σε δύο σημεία ταυτόχρονα.

Στην κβαντική φυσική, το φωτόνιο και οποιοδήποτε άλλο σωματίδιο συμπεριφέρεται ταυτόχρονα ως σωματίδιο και ως κύμα. Κάθε φωτόνιο που πέφτει στις φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως κύμα (ή, ακριβέστερα, ως κυματομορφή) που ακολουθεί ταυτόχρονα όλες τις πιθανές διαδρομές, και τελικά διαλέγει μία από αυτές -την πιο αποδοτική.

Το εντυπωσιακό εύρημα του πειράματος είναι ότι η ενέργεια των φωτονίων δεν διαλέγει πάντα την ίδια τελική διαδρομή. Αντίθετα, βρέθηκε να ακολουθεί διαφορετικό μονοπάτι ακόμα και σε μόρια πρωτεϊνών με πανομοιότυπη χημική σύσταση. Επιπλέον, τα μονοπάτια των φωτονίων βρέθηκαν να αλλάζουν όταν αλλάζουν και οι περιβαλλοντικές συνθήκες (θερμοκρασία κλπ), εξασφαλίζοντας πάντα τη μέγιστη δυνατή απόδοση.

Οι ερευνητές προτείνουν μάλιστα την υπόθεση ότι το κβαντικό φαινόμενο της συνοχής αξιοποιείται από τα φυτά προκειμένου να προσαρμόζεται η φωτοσύνθεση στις απότομες μεταβολές του περιβάλλοντος.

Είναι μια θεωρία που μένει να αποδειχτεί, σίγουρα όμως η μελέτη ενισχύει την άποψη ότι τα βιολογικά συστήματα γνωρίζουν από κβαντομηχανική -μια ιδέα που τα τελευταία χρόνια αποκαλείται «κβαντική βιολογία».

Πηγή

Αντιοξειδωτικός, μακροβιωτικός χυμός για ενίσχυση του μεταβολισμού και του ανοσοποιητικού συστήματος!

 

Υλικά

  • 4 καρότα
  • 1 μήλο
  • 4 εκ. ρίζας τζίντζερ

Εκτέλεση
Καθαρίστε τα υλικά και βάλτε τα σε έναν αποχυμωτή.
Ο χυμός αυτός είναι αντιοξειδωτικός, ενισχύει τον μεταβολισμό και το ανοσοποιητικό μας σύστημα και είναι ιδανικός για κρυολογήματα και ναυτίες.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία και οφέλη για την υγεία
Το μήλο, είναι ιδιαίτερα θρεπτικό, καθώς περιέχει αρκετές φυτικές ίνες (3-5γρ), βιταμίνες (C), αντιοξειδωτικά και μέταλλα πολύ χρήσιμα και ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Θερμιδικά αποδίδει 65 kcal ανά 125 gr (τεμάχιο), ενώ αποτελείται από νερό σε ποσοστό 84%. Πολλαπλά είναι τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση μήλων, καθώς καθυστερεί τα νοσήματα φθοράς και παρέχει αντιγηραντική, αγχολυτική, ηρεμιστική και αντιπυρετική προστασία.

Τα καρότα περιέχουν σε μεγάλη ποσότητα βιταμίνη Α που βελτιώνουν την όραση, και σε συνδυασμό με τη βιταμίνη Ε ενισχύουν την υγεία της επιδερμίδας. Πολύ ευεργετικά, για τον οργανισμό, είναι τα μέταλλα που περιέχονται στο καρότο όπως το ασβέστιο, φώσφορο και μαγνήσιο που συμβάλλουν στην υγεία των οστών, δοντιών και μυών. Και τέλος το χλώριο και το θείο, τα οποία επηρεάζουν θετικά τη λειτουργία του ήπατος (συκώτι) και του πεπτικού συστήματος αντίστοιχα.

Θρεπτική αξία ανά 100γρ. τζίντζερ
Ενέργεια: 80 kcal
Λιπαρά: 0,4 γρ.
Υδατάνθρακες: 18 γρ.
Φυτικές ίνες: 2 γρ.
Πρωτεΐνες: 2 γρ.
Μαγνήσιο: 43 mg
Χαλκός: 2 mg
Κάλιο: 415 mg
Φώσφορο: 34 mg
Ασβέστιο: 16 mg
Νάτριο: 13 mg
Βιταμίνη C: 5 mg
Φυλλικό οξύ: 11 mg

Ψύξεις αλλά και μισητές ιώσεις κυκλοφορούν πάντα. Το τζίντζερ είναι γνωστό για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες και τη βοήθεια που δίνει σε περιπτώσεις κακού κυκλοφορικού, σε μολύνσεις, σε ψύξεις και “κρυώματα”. Είναι τονωτικό και οι Κινέζοι δεν το ένταξαν τυχαία στη μαγειρική τους.
1. Φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές του ιδιότητες.
2. Mειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική δράση.
3. Bοηθά στην καλή χώνεψη, καταπολεμά τη ναυτία, τονώνει τον οργανισμό και απαλύνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος, του στομαχόπονου και του πονοκεφάλου. Έχει αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση.
4. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το τζίντζερ βοηθάει στη μείωση των αρθριτικών ενοχλήσεων. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται ακόμη περισσότερες μελέτες για την επιβεβαίωση των πιθανών του δράσεων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.

Ας γνωρίσουμε τη μαργαρίνη… και τους 10 λόγους που πρέπει να την αποφεύγετε

Μια φορά και ένα καιρό όλες οι οικογένειες διατηρούσαν τις δικές τους «οργανικές» αγελάδες, που έβοσκαν οργανικό χορταράκι, και οι ιδιοκτήτες τους χρησιμοποιούσαν τα «δώρα» τους στη καθημερινή διατροφή τους.

Έπιναν το γάλα τους, έβγαζαν τη κρέμα και έφτιαχναν βούτυρο. Πέρα από την εξαιρετική θρεπτική αξία αυτών των τροφών είχαν και απίστευτη γεύση. Γεύση που πιθανόν πολύ λίγοι από εμάς έχουμε δοκιμάσει στη ζωή μας.
Τη σημερινή εποχή είναι κομματάκι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να ακολουθήσει κάποιος τον τρόπο ζωής και διατροφής των παλιών, εκτός και αν διαμένει σε αγρόκτημα και διατηρεί ζώα. Η έννοια «πάω να αρμέξω την αγελάδα για να πάρω το γάλα της» έχει αντικατασταθεί από το «πάω στο super market για ψώνια». Σίγουρα πιο εύκολη πρακτική, αλλά όπως όλα έχει και αυτή το τίμημα της.
Αμέτρητες οι επιλογές· βούτυρα, μαργαρίνες, spreads, σκληρά, μαλακά, με γεύσεις, με χρώματα, με αρωματικά, με ελαιόλαδο, χωρίς λιπαρά, ενάντια στη χοληστερίνη…
Χωρίς καμιά διατροφική αξία θα πω εγώ. Και με πολλούς κινδύνους για την ίδια μας την υγεία. 

Η ιστορία της διαμάχης

Για αιώνες το βούτυρο έχαιρε της απεριόριστης εκτίμησης των ανθρώπων λόγω της θρεπτικότητας και της ασυναγώνιστης γεύσης του. Το 1930 ένας οδοντίατρος που τα βρόντηξε και έγινε ερευνητής στο διατροφικό τομέα, ονόματι Weston A. Price (φωτό αριστερά), μελέτησε τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων και δει των ιθαγενών διαφόρων περιοχών. Ανακάλυψε πως το βούτυρο ήταν βασικό συστατικό της διατροφής πολλών ομάδων υγιέστατων ανθρώπων.

Όταν μιλάω για βούτυρο δεν εννοώ τα σκουπίδια στις βιτρίνες των super market, αλλά το αυθεντικό βούτυρο με όλα του τα λιπαρά, από αγελάδες που βόσκουν φυσικά, χωρίς φυράματα και αντιβιοτικά.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, η βιομηχανία τροφίμων ανακάλυψε πως να μετατρέπει τα υγρά φυτικά έλαια σε λίπη στερεής μορφής, με μια διαδικασία που λέγεται υδρογόνωση (hydrogenation). Η υδρογόνωση μετατρέπει τα υγρά φυτικά έλαια σε μαργαρίνες, γεγονός που έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της βιομηχανίας επεξεργασμένων τροφίμων και των αλυσίδων fast food. Οι μαργαρίνες μπαίνουν παντού, είναι πιο σταθερές και έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από το βούτυρο. Είναι και πιο φθηνές, άρα αποτελούν τη συνταγή της επιτυχίας για τον βιομήχανο που σέβεται τον εαυτό του.
Για δεκαετίες ολόκληρες αυτά τα ψεύτικα λίπη προωθήθηκαν σαν υγιεινή εναλλακτική του βουτύρου. Πιθανόν ακόμα και σήμερα να έχετε τη ίδια εντύπωση. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Για την ακρίβεια είναι ακριβώς αντίθετα. Τα επεξεργασμένα λίπη, ιδίως η μαργαρίνη, είναι το πιο γρήγορο εισιτήριο προς την ασθένεια και το πρόωρο θάνατο.

Λίγα λόγια για τη μαργαρίνη

Η μαργαρίνη είναι ένα τεχνητό προϊόν που παρασκευάζεται από υδρογονωμένα φυτικά έλαια και λίπη. Δεν περιέχει καθόλου διαιτητική χοληστερόλη και περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα ακόρεστων λιπαρών, πολυακόρεστα και μονοακόρεστα, από το βούτυρο γιατί δεν έχει ζωική προέλευση. Η προέλευση όμως των φυτικών ελαίων για τη παρασκευή μαργαρίνης χωρά πολλή συζήτηση. Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιούνται λάδια (που πιθανόν δε θέλετε να βάλετε στο στόμα σας) όπως το canola, το ηλιέλαιο, το σογιέλαιο και το καλαμποκέλαιο.

Η περίφημη υδρογόνωση
Τα φυτικά έλαια αποκτούν στερεή σύσταση με τη προσθήκη ατόμων υδρογόνου, καταλυτών (που είναι τοξικά στοιχεία) όπως το οξείδιο του νικελίου και διάφορους γαλακτωματοποιητές. Κατόπιν εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες, φτάνουν και τους 260°C, ώστε να εξαλειφθεί η οσμή και έπειτα προστίθενται τεχνητά βελτιωτικά γεύσης και αρώματα, ώστε το προϊόν να μοιάζει με αληθινό βούτυρο.

Ένα bonus στην όλη ιστορία της υδρογόνωσης είναι πως η διαδικασία αυτή παράγει μόρια με ακανόνιστο σχήμα, τα λεγόμενα trans-λιπαρά. Αυτά τα τεχνητά μόρια είναι απείρως τοξικά για τον οργανισμό αλλά δυστυχώς το πεπτικό σύστημα δε μπορεί να τα αναγνωρίσει και να τα αποβάλλει. Έτσι καταλήγουν να ενσωματώνονται στις κυτταρικές μεμβράνες των ιστών, όπως τα κανονικά λιπαρά, υδρογονώνοντας τα ίδια τα κύτταρα του σώματος.

10 λόγοι για να αποφύγετε τη μαργαρίνη
Υπάρχουν μυριάδες βλαπτικά συστατικά μέσα στη μαργαρίνη και στα υπόλοιπα υδρογονωμένα λίπη και έλαια που πρέπει να αποφεύγετε με κάθε κόστος.
1. Trans-λιπαρά
Αυτά τα «αφύσικα» λιπαρά που περιέχονται μέσα στη μαργαρίνη σχηματίζονται κατά τη διαδικασία της υδρογόνωσης. Συμβάλλουν στην εκδήλωση στεφανιαίας νόσου, καρκίνου, παθήσεις των οστών, ορμονικής ανισορροπίας, αύξηση της χοληστερίνης του αίματος, δερματοπάθειες, υπογονιμότητα και προβλήματα στη κύηση, χαμηλό βάρος γέννησης, μειωμένη ανάπτυξη και μαθησιακές δυσκολίες στα παιδιά. Οι επιστήμονες στις ΗΠΑ δήλωσαν πως η κατανάλωση trans-λιπαρών είναι βλαπτική σε οποιαδήποτε δοσολογία, ακόμα και σε πολύ μικρές ποσότητες. Όσο πιο σταθερή είναι σε θερμοκρασία δωματίου μία μαργαρίνη τόσο περισσότερα trans-λιπαρά περιέχει. Μιά κουταλιά της σούπας σκληρή μαργαρίνη περιέχει 3 gr trans-λιπαρά και 2 gr κορεσμένα λιπαρά, ενώ η μαλακή μαργαρίνη περιέχει περίπου 1-2 gr trans-λιπαρά.
2. Ελεύθερες ρίζες
Η επεξεργασία των φυτικών ελαίων σε υψηλές θερμοκρασίες παράγει ελεύθερες ρίζες και άλλα τοξικά παραπροϊόντα. Συμβάλλουν σε πληθώρα προβλημάτων στην υγεία του ανθρώπου με κυριότερα τις νόσους του καρδιαγγειακού συστήματος και την εμφάνιση καρκίνου.
3. Συνθετικές βιταμίνες
Η μαργαρίνη εμπλουτίζεται με συνθετικές βιταμίνες Α και D, σε μορφή που τις κάνει να απέχουν έτη φωτός από αυτές του πραγματικού βουτύρου. Ο λόγος που γίνεται αυτός ο εμπλουτισμός είναι γιατί κατά την υδρογόνωση καταστρέφονται όλα τα θρεπτικά συστατικά ανεξαιρέτως.
4. Γαλακτωματοποιητές και συντηρητικά
Στη μαργαρίνη προστίθενται μεγάλες ποσότητες αμφιβόλου ασφαλείας συντηρητικά και άλλα χημικά, ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή υφή και σύσταση. Το βασικό συντηρητικό που χρησιμοποιείται είναι το Butylated hydroxytoluene (BHT) που είναι, με μία λέξη, επικίνδυνο. Οι αγγλομαθείς ας ρίξουν μια ματιά εδώ.
5. Εξάνιο και άλλοι διαλύτες
Έχουν τοξική επίδραση και χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία της μαργαρίνης.
6. Χλώριο και άλλα λευκαντικά
Το φυσικό χρώμα των μερικώς υδρογονωμένων φυτικών ελαίων είναι γκρι. Έτσι οι βιομηχανίες αναγκάζονται να το λευκάνουν, χρησιμοποιώντας διάφορα χημικά, για να βελτιώσουν την αισθητική του προϊόντος τους. Το κίτρινο χρώμα της μαργαρίνης προστίθεται τεχνητά μετά τη λεύκανση.
7. Βελτιωτικά γεύσης
Βοηθούν να καλύπτεται η απαίσια γεύση των μερικώς υδρογονομένων φυτικών λιπών και δίνουν στη μαργαρίνη γεύση παραπλήσια με αυτή του βουτύρου.
8. Μονό- και διγλυκερίδια (E471)
Είναι εστέρες συνθετικών λιπών, παρασκευάζονται από γλυκερόλη και λιπαρά οξέα φυτικής κυρίως προέλευσης. Γενικά είναι μίγμα διαφόρων συστατικών με σύνθεση παρόμοια με αυτή του μερικώς αποικοδομημένου φυσικού λίπους. Χρησιμοποιούνται ως γαλακτωματοποιητές και σταθεροποιητές. Περιέχουν trans-λιπαρά και οι βιομηχανίες συνήθως δε τα αναγράφουν στις ετικέττες των προϊόντων τους. Αν δείτε ετικέττα προϊόντος που να λέει «χαμηλό σε trans λιπαρά» ή «δεν περιέχει trans-λιπαρά», να είστε σίγουροι πως θα περιέχει τις παραπάνω ουσίες.
9. Πρωτεΐνη σόγιας
Προστίθεται στη μαργαρίνη σε μορφή σκόνης και δίνει συμπαγή σύσταση στο προϊόν. Συμβάλλει και αυτή στη δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, σε πεπτικές διαταραχές και σε άλλα προβλήματα στον οργανισμό. Όλοι γνωρίζουμε τι πάει να πει σόγια.
10. Στερόλες
Προστίθενται στις μαλακές μαργαρίνες για να τους προσδώσουν ιδιότητες κατά της υπερχοληστεριναιμίας. Είναι χημικές ενώσεις οιστρογόνων που προκαλούν ορμονικές διαταραχές και έχουν προκαλέσει εκφυλισμό των γεννητικών οργάνων και των σεξουαλικών προτιμήσεων σε αρουραίους.

Ωραία όλα αυτά. Τι τρώμε τώρα;
Πάν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι και δεν είχαν καθόλου άδικο. Αν μπορέσετε να ελέγξετε τη κατανάλωση βουτύρου σε φυσιολογικές ποσότητες δεν έχετε να φοβάστε τίποτα. Χίλιες φορές λίγο αγνό, φυσικό, βιολογικό βούτυρο παρά μια κουταλιά μαργαρίνη. Περιορίστε τις τροφές που περιέχουν επεξεργασμένα λίπη και μαργαρίνες στη σύνθεση τους και μάθετε επιτέλους να διαβάζετε τις ετικέττες. Θα γίνουμε όλοι πιο υγιείς αν υιοθετήσουμε μερικές απλές πρακτικές και αν αποβάλλουμε βλαπτικές συνήθειες.
Δείτε και τη παρακάτω σοκαριστική φωτογραφία. Τα μυρμήγκια δεν ακουμπούν τη μαργαρίνη και τρώνε μόνο το βούτυρο…

Τα οφέλη του θαλασσινού μπάνιου στην υγεία μας

Ο Γάλλος βιολόγος Ρενέ Κεντόν, περίπου τρεις δεκαετίες πριν, επεσήμανε τις ευεργετικές ιδιότητες της θάλασσας… για τον οργανισμό και απέδειξε ότι το θαλασσινό νερό έχει ίδια σύσταση με το πλάσμα του αίματος, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην ομορφιά και την υγεία του οργανισμού.

Το γεγονός οτι υπάρχουν ειδικά κέντρα «θαλασσοθεραπείας» για χρόνιες παθήσεις, είναι τρανταχτή απόδειξη του σημαντικού ρόλου που παίζει η θάλασσα στην υγεία μας. Με ποιο τρόπο όμως βοηθάει τον οργανισμό και το δέρμα μας προκαλώντας αυτό το αίσθημα αναζωογόνησης και ευεξίας κάθε φορά που βουτάμε στα νερά της.

Οι κυριότερες ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού είναι:

1. Άλατα και ιχνοστοιχεία για τις αρθρώσεις: Το νερό της θάλασσας είναι ιδιαίτερα ευεργετικό σε παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος και όπως έχει αποδειχτεί, τα άτομα που κολυμπούν συστηματικά απαλλάσσονται από τέτοιου είδους ενοχλήσεις Αλλωστε η υδροκινησιοθεραπεία, γίνεται ευκολότερα λόγω άνωσης μέσα στη θάλασσα.

2. Θαλασσινή αύρα για το αναπνευστικό: Βελτιώνει σημαντικά την αναπνευστική λειτουργία, ενώ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στις κρίσεις του άσθματος και της αλλεργικής ρινίτιδας, σύμφωνα με καναδική μελέτη του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ. Παράλληλα ωφελούν πάρα πολύ και τα άτομα με χρόνια ιγμορίτιδα, καθώς βοηθούν στην αποσυμφόρηση της μύτης.

3. Φύκια για ενυδάτωση και προστασία: Τα φύκια είναι συστατικά πολύτιμα στην κοσμετολογία και τη φαρμακευτική επιστήμη γενικότερα λόγω της συμβατότητάς τους με το ανθρώπινο δέρμα, που τους επιτρέπει να διεισδύσουν στα βαθύτερα στρώματά του. Ταυτόχρονα, είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία, μέταλλα, πρωτεΐνες και βιταμίνες, που ενυδατώνουν την επιδερμίδα, την προστατεύουν από φλεγμονές, την προφυλάσσουν από τις ελεύθερες ρίζες και διατηρούν την ελαστικότητά της καθυστερώντας τη γήρανση.

4. Ηλιος και θάλασσα θεραπεύουν τις δερματοπάθειες: Σύμφωνα με τη δερματολογική μελέτη Framingham, o ήλιος σε συνδυασμό με το θαλασσινό νερό έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε δερματοπάθειες όπως η κνίδωση, το ατοπικό έκζεμα και η ψωρίαση.

Πηγή

Βιταμίνη C : o φόβος και ο τρόμος των ασθενειών

Εάν υποφέρετε από κόπωση, μυϊκή αδυναμία, άλγη αρθρώσεων και μυών , αιμορραγία των ούλων ή εξανθήματα στα πόδια τότε ο οργανισμός σας ζητάει βιταμίνη C.  Οτιδήποτε, από ένα κοινό κρυολόγημα μέχρι και καρκίνο δεν μπορεί να αντισταθεί στη θεραπευτική δύναμη της βιταμίνης C. Στην πραγματικότητα , δεν υπάρχει ούτε ένας ιός που να μπορεί να επιβιώσει με την παρουσία αυτού του σημαντικού αντιοξειδωτικού.

Πως η βιταμίνη C συμβάλει στην πρόληψη ιώσεων και ασθενειών

Ο εμπειρογνώμονας Dr Thomas Levy τονίζει «η βιταμίνη C αναφέρεται ως ένα αντιοξειδωτικό που προσφέρει ή λαμβάνει πάνω του ηλεκτρόνια. Από την άλλη πλευρά, μία τοξίνη, λοίμωξη ή οτιδήποτε προκαλεί ιατρικό σύμπτωμα στο σώμα είναι αποτέλεσμα οξειδωτικού στρες και έλλειψης ηλεκτρονίων.» Επομένως είναι αρκετά σαφές πως αν το σώμα μας δε διαθέτει αρκετά ηλεκτρόνια , θα αρρωστήσει.

Αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος να κατανοήσουμε γιατί μία υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά και βιταμίνη C μας βοηθά να αποτρέψουμε κάθε νόσο. Καταναλώνοντας αρκετή βιταμίνη C καθιστούμε αδύνατον για το σώμα μας να βιώσει μία κυτταρική φλεγμονή. Και θυμηθείτε ότι η φλεγμονή είναι ένα ουσιαστικό συστατικό για κάθε χρόνια , εκφυλιστική ασθένεια συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου.

Η βιταμίνη C έχει αποδειχθεί ότι αποτοξινώνει, σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα και πολλά περισσότερα

Σύμφωνα με την εργασία του ινστιτούτου Linus Pauling, η θεραπεία με βιταμίνη C έχει αποδειχθεί ότι αποτρέπει και αντιστρέφει σοβαρές καταστάσεις υγείας όπως ο καρκίνος. Σε γενικές γραμμές το ινστιτούτο συστήνει στους υγιείς ανθρώπους να τρώνε καθημερινά 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών, με την κάθε μερίδα να προσφέρει 200mg βιταμίνης C. Προφανώς αν πάσχετε από οποιαδήποτε ασθένειας, απαιτούνται μεγαλύτερες ποσότητες και όχι μόνο από το στόμα.

Η έρευνα έχει δείξει ότι μία ποσότητα 10mg ανά ημέρα μπορεί να εξαλείψει την απειλή του σκορβούτου. Καρδιοπάθειες και καρκίνος απαιτούν μεγαλύτερες ποσότητες. Το κύριο σημείο είναι ότι τα προβλήματα υγείας όπως ο καρκίνος, η στεφανιαία νόσος, ο διαβήτης, η ουρική αρθρίτιδα , η υψηλή αρτηριακή πίεση και το εγκεφαλικό επεισόδιο αντιμετωπίζονται όλα με θεραπεία βιταμίνης C.

Πηγή

Μια συνταγή με σκόρδο και λεμόνι για τον καθαρισμό των αγγείων

Η μικροβιολόγος και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αγγελική Πιττίδη-Τριανταφύλλου εξαίρει τις ευεργετικές ιδιότητές του και προτείνει μια απλούστατη συνταγή με σκόρδο και λεμόνι για τον καθαρισμό των αγγείων σε σχετικό άρθρο της στην ιστοσελίδα Ιάτωρ.
«Το σκόρδο είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων για τα οφέλη που προσφέρει στον οργανισμό. Όλοι ξέρουμε ότι βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, αλλά ίσως δε γνωρίζουμε τόσο καλά την ισχυρή αποτοξινωτική του δράση. Είναι λοιπόν ωφέλιμο σε όσους πάσχουν από εκζέματα, ακμή, ψωρίαση και άλλες δερματικές παθήσεις. Είναι ένα φυσικό αντιβιοτικό και παλιά συνιστούσαν σε όσους έπασχαν από πνευμονική φυματίωση, αλλά και χρόνια βρογχίτιδα, να τρώνε καθημερινά αρκετά σκόρδα. Ως φάρμακο κατά της γρίπης διαφημίστηκε πολύ στην επιδημία του 1918. Πολύ ωφέλιμο είναι επίσης για όσους έχουν παράσιτα στο έντερο και μάλιστα για τους οξύουρους, όπου συνιστώνται και υποκλυσμοί με χυμό σκόρδου», υπογραμμίζει η γιατρός.
Τι γίνεται με τη μυρωδιά;
«Η άσχημη μυρωδιά του είναι πρόβλημα, γι΄ αυτό ένας καθηγητής μας, μας σύστηνε να το τρώμε προ του φαγητού και μάλιστα καλύτερα το βράδυ και να τρώμε γλυκό από πάνω. Κάτι επίσης που συνήθιζαν οι παλιοί ήταν να ψιλοκόβουν ένα σκόρδο κάθε βράδυ και να το τρώνε, σχεδόν να το καταπίνουν, με γιαούρτι».
Πώς καθαρίζουν τα αγγεία
«Το σκόρδο θεωρείται πολύ ωφέλιμο και για τον καθαρισμό των αγγείων από την αθηροσκλύρυνση. Γι΄ αυτό σας παραθέτω μια συνταγή:
Πάρτε έξι λεμόνια, πλύνετέ τα και ρίξτε τα σε ζεστό νερό να πάρουν μια βράση. Στη συνέχεια κόψτε τα σε κομμάτια και βάλτε τα στο μίξερ με τριάντα σκελίδες σκόρδο. Ανακατέψετε τα όλα μαζί με μισό λίτρο βραστό νερό. Φυλάξτε το μείγμα στο ψυγείο και κάθε βράδυ, καλύτερα προ φαγητού, τρώτε μια κουταλιά της σούπας για είκοσι μέρες. Διακόψτε έναν μήνα και επαναλάβετε άλλες είκοσι μέρες. Αυτό μπορείτε να το κάνετε μια φορά τον χρόνο».
Και καταλήγει: «Τρώτε λοιπόν αρκετά σκόρδα και θα διαπιστώστε ότι, εκτός από αντιβιοτικές και καθαρτικές ιδιότητες, μπορούν να φροντίσουν και την ομορφιά σας!».

Μάθετε για τα Υβρίδια και πώς να τα αποφύγετε

Πάνω από το 80% των λαχανικών και των φρούτων που τρώμε σήμερα είναι υβρίδια. Τα περισσότερα λαχανικά και κάποια από τα φρούτα που φτάνουν πλέον στο πιάτο μας έχουν «γεννηθεί» με τεχνητή γονιμοποίηση, δηλαδή είναι καρποί που έχουν προκύψει από την καλλιέργεια υβριδίων.

Υβρίδια είναι τα φυτά, τα οποία προκύπτουν σε εργαστήρια απο γεωπόνους από τη διασταύρωση δυο διαφορετικών ποικιλιών του ίδιου είδους και παρουσιάζουν “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά σε σχέση με τα φυτά από τα οποία προέρχονται. Τα “βελτιωμένα” αυτά χαρακτηριστικά εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς όπως αύξηση της παραγόμενης ποσότητας, αύξηση του μεγέθους των καρπών, ανθεκτικότητα σε ασθένειες, ανθεκτικότητα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ομογενοποιήσει των παραγόμενων προϊόντων για τη διευκόλυνση της τυποποίησήςτους, μορφοποίησή τους προς χάρη της καταναλωτικής αισθητικής.

Αντίθετα τα υβριδικά φυτά είναι πιο ανθεκτικά στις ασθένειες και περισσότερο παραγωγικά, αλλά με τίμημα πολλές φορές την αυθεντική γεύση και το γνήσιο άρωμα. Οι υβριδικές καλλιέργειες έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε νερό και λίπασμα, ενώ αποδεικνύονται πολύ ευαίσθητες σε παθογόνα, με συνέπεια οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες χημικών. Τα υβρίδια παρουσιάζουν επίσης ένα ακόμη αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, ότι συνήθως παράγουν στείρους σπόρους κι ανόχι τότε τα φυτά που προέρχονται από σπόρους υβριδίων κατά κανόνα δεν εμφανίζουν τα “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά στην επόμενη γενιά.

Πως να τα ξεχωριζουμε στην αγορα — Στα κηπευτικά τα πιο διαδεδομένα υβρίδια είναι αυτά της ντομάτας.• Ακόμη και αν δεν μπορούμε όμως να αποφύγουμε να αγοράσουμε υβρίδια -που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορούμε-, επιλέγουμε εκείνα που έχουν καλύτερη γεύση, επικροτώντας την τεχνολογία στην υπηρεσία του καταναλωτή και όχι της αγοράς που προτιμά άνοστες ντομάτες που δεν σαπίζουν με τίποτα.Πώς εντοπίζουμε τα πιο νόστιμα;

Με την παραδοσιακή μέθοδο της δοκιμής.• Διαλέγουμε με την όσφρηση και την αφή και όχι με την όραση. Δεν διαλέγουμε τα «όμορφα λαχανικά», αλλά τα μοσχομυρωδάτα και όσα διαθέτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.• Προτιμάμε λαχανικά και φρούτα στον καιρό τους. Ετσι, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να πετύχουμε ποικιλιακό προϊόν και όχι υβρίδιο.

Για να είμαστε λοιπόν σίγουροι για αυτά που τρώμε μπορούμε με απλά και εύκολα βήματα να φτιάξουμε το δικό μας σπορείο!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΠΟΡΕΙΟΥ Χρειαζόμαστε:* καλό φυτόχωμα για το σπορείο* κύπελλα πλαστικά (του νερού) ή φυτοδοχεία του εμπορείου* καφάσια μαναβικής (ρηχά)* νάιλον (ή άλλο υλικό) για σκέπασμα* παραδοσιακούς σπόρους Τα κυπελλάκια που έχουμε, τα τρυπάμε σε 3-4 σημεία στη βάση τους, για να φεύγει το νερό και να αερίζονται.Επίσης, αν κάνουμε καφάσι με χώμα, βάζουμε το νάιλον κάτω και το τρυπάμε. (Τις τρύπες τις κάνουμε με πυρωμένο καρφί).Γεμίζουμε τα κυπελλάκια με χώμα, ελαφρώς πατημένο και σε ύψος τρία δάχτυλα πριν γεμίσει. Ποτίζουμε το χώμα , βάζουμε τούς σπόρους, τους σκεπάζουμε και ξανα ποτίζουμε ελαφριά. Οι σπόροι είναι σε τόσο βάθος στο χώμα όσο και το ύψος τους. Δηλαδή τους σπόρους της ντομάτας ίσα-ίσα τους σκεπάζουμε, ενώ τους σπόρους του κολοκυθιού τους βάζουμε 2-3 εκατοστά στο χώμα. Αν οι σπόροι είναι μικροί (π.χ. ντομάτα) σε κάθε κύπελλο βάζουμε 4-5 σπόρους, ενώ αν είναι μεγάλοι (π.χ. κολοκύθι) βάζουμε 2-3 σπόρους. Ο χρόνος ζωής των σπόρων είναι γενικά 4 χρόνια ( όπως τα φασόλια), ενώ κάποιοι σπόροι (όπως η ντομάτα και η μελιτζάνα) αντέχουν 1 με 2 χρόνια.Είναι καλό όμως κάθε χρόνο να ανανεώνουμε τους σπόρους.Τα κύπελλα τα βάζουμε σε καφάσια για εύκολη μεταφορά. Αν κάνουμε σπορείο σε καφάσι ακολουθούμε τα ίδια βήματα που κάναμε και στα κύπελλα.Τα φυτά μας θέλουν άμεσο ηλιακό φως, για να μεγαλώσουν και να δυναμώσουν.Το χώμα πρέπει να είναι πάντα ελαφριά βρεγμένο.Μεγάλωμα των φυτώνΤο σπορείο θέλει ζεστό μέρος, όταν έχει κρύο και αν το έχουμε έξω το σκεπάζουμε το βράδυ.Κάποια φυτά βγαίνουν γρήγορα (π.χ. ντομάτα 10-15 ημέρες) ενώ κάποια άλλα βγαίνουν αργά(π.χ. πιπεριά 20-30 ημέρες).Ανάλογα με το ύψος του φυτού και το “ψήσιμο”, μεταφυτεύουμε σε χώρο καλά προετοιμασμένο.

Γενικά – Οι ντόπιες ποικιλίες έχουν προσαρμοσθεί καλύτερα στις συνθήκες που υπάρχουν, στο πέρασμα των χρόνων και γι’ αυτό έχουν καλύτερη ποιότητα και απόδοση.Δεν χρειάζεται υπερβολή στο νερό, καλύτερα να παρατηρούμε το μεγάλωμα των φυτών για να καταλάβουμε την φροντίδα που χρειάζονται.

Σμαράγδης Ηλίας

Μηχανικός Τεχνολόγος Αντιρρύπανσης

all4food
hellas-now.com

Κίνα: Μυστηριώδης αφρός βγαίνει από το έδαφος

Στην Κίνα, σε μία πόλη που ονομάζεται Νανκίνγκ, συνέβη κάτι πολύ ιδιαίτερο: Ρωγμές σχηματίζονται στο έδαφος μέσα σε πράσινα λιβάδια και από μέσα τους βγαίνει μια περίεργη άγνωστη ουσία που θυμίζει αφρό.

Οι τομείς του ρυζιού στην Κίνα είναι ένας τεράστιος κόσμος πόρων, αλλά ποτέ οι γεωργοί δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα ήταν σε θέση να αντικρύσουν ένα τέτοιο φαινόμενο στις καλλιέργειές τους.
Οι πραγματικά τεράστιες «άσπρες φυσαλίδες» χύνονται έξω από το έδαφος, προκαλώντας την έκπληξη δεκάδων φορέων στον τομέα της γεωργίας: 60 χρόνια δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο, έχουν σχήμα περίεργο και ανήκουν στην επιστημονική φαντασία, επίσης έχουν μια εκπληκτική ποικιλία σχημάτων και όλα αυτά φαίνονται παραφυσικά. Προφανώς, κάθε μάρτυρας έχει το δικό του όραμα του τι συνέβη, και σίγουρα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς αυτό που βλέπει.
Όσοι έχουν προσπαθήσει να προσεγγίσουν, κατέθεσαν ότι οι φυσαλίδες ήταν εντελώς άοσμες, και μάλλον κολλάνε. Για λόγους ασφαλείας, οι αρχές έχουν κλείσει τις εν λόγω περιοχές, ώστε να ληφθούν δείγματα και να καθοριστεί η αιτία που οδήγησε στο σχηματισμό τους.

Κάποιοι λένε για αυτό: «Με όλη την ρύπανση των ποταμών, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι εμφανίζονται οι γιγαντιαίες φυσαλίδες.» Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, αντ ‘αυτού, μπορεί η αιτία θα είναι το μεθάνιο και τα λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στο έδαφος, αλλά το γεγονός είναι μάλλον σπάνιο και πρέπει να αναλυθεί.

Η Κίνα προβαίνει στην καταστροφή γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού εισαγωγής από τις ΗΠΑ

Αρκετά μεγάλα φορτία γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού και σπόρων καλαμποκιού προέλευσης ΗΠΑ έχουν καταστραφεί από την Κινεζική κυβέρνηση έπειτα την ανακάλυψη ύπαρξής τους σε πολλές τοποθεσίες της χώρας. Τουλάχιστον 3 αποστολές καλαμποκιού εντοπίστηκαν στο λιμάνι Wanzai της πόλης Zhuhai και αναφέρθηκε πως καταστράφηκαν ενώ άλλα 21 κιβώτια με συνολικό βάρος άνω των 250 λιβρών καταστράφηκαν στην πόλη Harbin.

Βάση της Κινεζικής νομοθεσίας, κάθε εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων (ΓΤΤ) πρέπει να συνοδεύεται από τα κατάλληλα περιβαλλοντικά μέτρα και δοκιμές ασφαλείας που πραγματοποιούνται στα Κινεζικά ιδρύματα και όχι από την βιομηχανία που παρήχθησαν. Πρόκειται για τα πρώτα δεδομένα που υποβάλλονται στο Κινεζικό υπουργείο Γεωργίας για αναθεώρηση και στην εθνική επιτροπή βιοασφαλείας για περαιτέρω εξέταση. Αν τα δεδομένα κριθούν επαρκή και πληρούν τις αυστηρά κριτήρια τότε η αντίστοιχη αποστολή τροφίμων θα λάβει πιστοποιητικό ασφαλείας και θα επιτραπεί η εισαγωγή.

Καμία από τις παραπάνω ενέργειες δεν πραγματοποιήθηκε για οποιοδήποτε δείγμα καλαμποκιού που απεστάλη απευθείας στην Κίνα από μία ανώνυμη εταιρία βιοτεχνολογίας των ΗΠΑ (η γνωστή εταιρία μεταλλαγμένων σπόρων και φυτών άραγε;) . Η εταιρία προφανώς επιχείρησε να παρακάμψει τη νομοθεσία και να ριζώσει ΓΤΤ στη χώρα δίχως την κατάλληλη εποπτεία από την κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι αυτές οι τοξικές τροφές πιθανόν να απορρίπτονταν αν περνούσαν από έλεγχο.

Η ακεραιότητα της αμερικανικής γραμμής παραγωγής τροφίμων έχει φτάσει στο χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών όταν ακόμη και η Κίνα απορρίπτει τις προσφορές της. Ο υπόλοιπος κόσμος έχει υποστεί αρκετά από αυτό τον γενετικό βανδαλισμό των τροφίμων ενώ η Αμερική συνεχίζει να κατέχει την 1η θέση στην γεωργική ανοησία, πολλαπλασιάζοντας θανατηφόρα γενετικά δηλητήρια και βαφτίζοντάς τα τρόφιμα, που κανείς δεν είναι διατεθειμένος πάνω σε αυτό τον πλανήτη να καταναλώσει. Εκτός φυσικά από τους Αμερικανούς.

Η Αμερική θα μπορούσε να ξεκινήσει τον τερματισμό της βασιλείας των ΓΤΤ εντός των συνόρων της ή να παραμείνει απλά το μαύρο πρόβατο της γεωργίας. Οι ΓΤΤ δεν είναι ασφαλείς, ούτε ωφέλιμοι και ο μοναδικός τους σκοπός είναι οικονομικός. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, οι ΓΤΤ δηλητηριάζουν την ανθρωπότητα σε μία κολοσσιαία κλίμακα , σε σημείο όπου οι μελλοντικές γενιές δε θα μπορούν να αποκτήσουν παιδιά λόγω της στειρότητας που προκαλούν οι ΓΤΤ.

Πηγή

Τι δεν έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες και ήταν τόσο έξυπνοι;

Πολλές φορές η σύγχρονη επιστήμη έχει σκύψει στον τρόπο διατροφής και ζωής των αρχαίων και έχει μελετήσει αρχαία συγγράμματα σε μια προσπάθεια να απαντήσει και σε ένα απλό ερώτημα πέρα από τα πολυσύνθετα. Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι;

Η απάντηση για πολλούς είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης, που έλεγε «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου».

Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη των διατροφικών συνηθειών στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.

Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες; Ο καρκίνος , τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα;» Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με φάρμακα και στάθηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.

Ένα από αυτά … κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και τί το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

«Πριν ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή διατροφή, αλλά δεν έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν στάρι. Υπήρχε ένα δημητριακό το «Ζεα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του εγκεφάλου. Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι. Υπάρχει μεγάλη πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν έτρωγαν στάρι που έχει γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.

Μια άλλη ουσία που έχει το συγκεκριμένο δημητριακό είναι το αμινοξύ Λυσίνη το οποίο ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ελάχιστη γλουτένη».

Η κ. Τυλλιανάκη ζυμώνει το ψωμί της με Ζέα και φτιάχνει και τα μακαρόνια της από το ίδιο δημητριακό. Είναι σούπερ τροφή και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να χορτάσει ο οργανισμός. Η καλλιέργεια του απαγορεύτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά – άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. Είναι πανάκριβο κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!»

Η ίδια συνιστά στους καταναλωτές να καταναλώνουν τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, διότι όλες οι βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό.

«Βγάζουν το φλοιό των τροφίμων και στη συνέχεια οι βιταμίνες γίνονται συμπληρώματα διατροφής».

Όσον αφορά στην κατανάλωση κρέατος αυτή ήταν ελάχιστη και μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Όταν υπήρχε κάποια ασθένεια δεν καταναλωνόταν κρέας.

Και η Πυθαγόρεια διατροφή στηρίζεται στην Ιπποκράτεια, με εξαίρεση στην κατανάλωση κρέατος, που για τον Πυθαγόρα, απαγορευόταν δια ροπάλου.

Ιπποφαές

Στην αρχαιότητα μεγάλη κατανάλωση είχε και ένας πορτοκαλί καρπός, το Ιπποφαές.

Περιέχει 192 βιταμίνες και είναι όλες απορροφήσιμες από τον οργανισμό.

Στις εκστρατείες του, ο Μέγας Αλέξανδρος παρατήρησε, ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα θεραπεύονταν τρώγοντας τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού και άρχιζε να γυαλίζει το τρίχωμα τους, από την παρατήρηση αυτή δόθηκε και η ονομασία του (ίππο – φάος = άλογο που γυαλίζει).

Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν και οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του και ο Τζέγκις Χαν.

Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκουρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.

Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Καναδάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γι αυτό 5 επιστημονικά συνέδρια. Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα.

Πηγή

Τρύπες» στον χρόνο

Μια νέα τεχνική, ο μανδύας χρονικής αορατότητας, «κρύβει» γεγονότα, κάνοντας αόρατη την εμφάνισή τους στην Ιστορία

Ολοι, λίγο – πολύ, έχουμε στο παρελθόν μας στιγμές για τις οποίες δεν είμαστε και τόσο υπερήφανοι. Το όνειρο του να μπορούσαμε να τις διαγράψουμε μια για πάντα φαίνεται ότι δεν ανήκει πλέον απόλυτα στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Ερευνητές κατόρθωσαν να δημιουργήσουν έναν μανδύα χρονικής αορατότητας – μπόρεσαν δηλαδή να «κρύψουν» ένα γεγονός κάνοντας αόρατη την εμφάνισή του στον χρόνο. Η ανάπτυξη ενός πρακτικά λειτουργικού τέτοιου μανδύα βρίσκεται βεβαίως ακόμη κυριολεκτικά στα σπάργανα – αυτό σημαίνει ότι η δυνατότητα διαγραφής του «βρώμικου» παρελθόντος ή και παρόντος σας, αν υπάρχει, μετατίθεται για το πολύ μακρινό μέλλον. Πολύ πιο σύντομα όμως η τεχνική μάλλον θα μας προσφέρει απόλυτη ασφάλεια στη μεταφορά πληροφοριών και καλύτερης ποιότητας δεδομένα.
Η ιδέα της χρονικής αορατότητας είναι πολύ καινούργια – μόλις μερικών ετών. Προτάθηκε το 2010 από τον φυσικό του Imperial College του Λονδίνου Μάρτιν Μακ Κολ και τους συνεργάτες του. «Πατώντας» επάνω στις αρχές για τους οπτικούς μανδύες αορατότητας οι οποίοι κάνουν αόρατα τα αντικείμενα στον χώρο κατευθύνοντας τις ακτίνες του φωτός γύρω από αυτά, οι επιστήμονες του Imperial είχαν υποστηρίξει ότι θα μπορούσε κάποιος να κάνει αόρατα τα γεγονότα «χωρίζοντας» και ξαναενώνοντας τα κύματα του φωτός έτσι ώστε να δημιουργήσει μικρούς «θυλάκους» (κατ’ άλλους «παράθυρα» ή «τρύπες») στον χρόνο.
Η πρόταση αυτή εκινείτο ωστόσο στο καθαρά θεωρητικό επίπεδο. Η πρώτη επιτυχημένη απόπειρα υλοποίησής της σημειώθηκε μόλις πέρυσι, από ερευνητές του Πανεπιστημίου Κορνέλ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα χρονικά παράθυρα που δημιουργήθηκαν είχαν όμως υπερβολικά μικρή διάρκεια. Τώρα, όπως αναφέρουν με δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature», μηχανικοί από το Πανεπιστήμιο Περντιού, επίσης στις ΗΠΑ, προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα επιτυγχάνοντας «τρύπες» με ικανοποιητική χρονική διάρκεια.
Οι επιστήμονες του Κορνέλ, με επικεφαλής τον Αλεξάντερ Γκαέτα, είχαν δημιουργήσει τον πρώτο λειτουργικό μανδύα χρονικής αορατότητας χρησιμοποιώντας παλμούς λέιζερ. Ο δρ Λούκενς και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν την ίδια βασική τεχνική, αλλά επιτάχυναν τον ρυθμό της διαδικασίας της. Για να το επιτύχουν εκμεταλλεύθηκαν το οπτικό φαινόμενο των πλεγμάτων περίθλασης που είναι γνωστό ως «χαλί του Τάλμποτ». Μεταφέροντάς το στη χρονική εκδοχή του «κατηύθυναν» το φως στον χρόνο έτσι ώστε να δημιουργήσουν τακτές περιόδους με μηδενική ένταση φωτός – δηλαδή «χρονικές τρύπες» στις οποίες μπορεί κάποιος να κρύψει δεδομένα. Η διάρκεια των «τρυπών» αυτών ήταν 36 πικοδευτερόλεπτα (36 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου), ενώ ο μανδύας χρονικής αορατότητας που επετεύχθη έκρυψε επιτυχώς δεδομένα τα οποία προσετίθεντο με ρυθμό 12,7 gigabits ανά δευτερόλεπτο.
Ολική διαγραφή
Η αξιοσημείωτη επιτυχία έχει ωστόσο και την αρνητική πλευρά της – όπως το θέτει το «Nature» στο ειδησεογραφικό τμήμα του, στην παρούσα μορφή του ο μανδύας είναι υπερβολικά καλός στο… κρύψιμο, αφού «εξαφάνισε» το συμβάν μια για πάντα. «Σβήσαμε το γεγονός της πρόσθεσης δεδομένων τελείως από την Ιστορία, επομένως δεν υπάρχει τρόπος αποστολής των δεδομένων ως μηνύματος σε κάποιον παραλήπτη» εξήγησε ο δρ Λούκενς. Παρ’ όλα αυτά ο δρ Μακ Κολ είναι εντυπωσιασμένος από το επίτευγμα και θεωρεί ότι με λίγες τροποποιήσεις η τεχνική μπορεί να επιτρέψει σύντομα την αποστολή απολύτως μυστικών μηνυμάτων. «Φέρνει τους μανδύες χρονικής αορατότητας κοντά στην πρακτική εφαρμογή» δήλωσε, επίσης στο «Nature».
Κάτι τέτοιο, όπως τόνισε ο δρ Λούκενς, θα δημιουργήσει ένα εντελώς νέο επίπεδο στην ασφάλεια της μεταφοράς δεδομένων μέσω των οπτικών ινών. «Δεν εμποδίζει απλώς τους ωτακουστές να διαβάσουν τα δεδομένα σας – δεν μπορούν καν να ξέρουν ότι υπάρχουν δεδομένα για να τα υποκλέψουν» εξήγησε. Η πρώτη πρακτική εφαρμογή των μανδυών του είδους ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, ίσως δεν θα είναι η απόκρυψη των δεδομένων αλλά η βελτίωση της ποιότητάς τους. Στα πειράματά τους ο δρ Λούκενς και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι ο διαχωρισμός και η επανασύνδεση των κυμάτων του φωτός «προστατεύουν» την κύρια ροή των δεδομένων από αλλοιώσεις. «Αυτό ίσως είναι χρήσιμο για να μειωθούν οι αλλοιώσεις όταν πολλές ροές δεδομένων μοιράζονται την ίδια ίνα» υπογράμμισε ο ειδικός.

Ο δρ Γκαέτα από την πλευρά του συμπλήρωσε: «Ο κόσμος πάντα φαντάζεται κάτι παράνομο όταν ακούει τη λέξη «μανδύας», όμως αυτοί οι τρόποι χειρισμού του φωτός μάλλον θα χρησιμοποιηθούν για να κάνουν τις παρούσες, όχι μυστικές, επικοινωνίες περισσότερο εξελιγμένες».

Πηγή

Άγνωστοι Φιλέλληνες: Jacqueline de Romilly και η παγκόσμια υπόκλιση στην ελληνική γλώσσα

ζακλιν «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.» Έλεν Κέλλερ, Αμερικανίδα συγγραφέας.

Αυτό προσπάθησε να αποδείξει μέσα από το έργο της η μεγάλη Γαλλίδα Ελληνίστρια και κλασσική φιλόλογος, Jacqueline de Romilly, που αφιέρωσε την επιστημονική της πορεία στην ανάλυση των αρχαίων ελληνικών κειμένων.

Την εντάσσουμε στους «άγνωστους φιλέλληνες» από την άποψη ότι δεν είναι σκόπιμα γνωστή στο ευρύ κοινό, καθώς οι πεποιθήσεις της πιθανόν «ενοχλούν» κάποιους…

Γεμάτη θαυμασμό για την εποχή εκείνη, μελέτησε πολύ τον Θουκυδίδη, τον οποίο αποκαλούσε «έναν από τους άνδρες της ζωής της», καθώς επίσης τον Όμηρο, τον Αισχύλο, τον Ευριπίδη.

Η σκηνή που ξεχώρισε στον Όμηρο ήταν, όπως αναφέρει η ίδια, το ζευγάρι αλόγων που έδενε ο Αχιλλέας και το οποίο έκρινε πρωτόγνωρα συμβολιστικό.

« (…)ένα ομηρικό επεισόδιο που πάντοτε έβρισκα συγκλονιστικό· είναι η στιγμή που το άλογο του Αχιλλέα αποκτά μ’ ένα θαύμα το δώρο του λόγου για κείνη τη μοναδική φορά και αναγγέλλει στον ήρωα τον επικείμενο θάνατό του.
Δεν θα ‘θελα να το επαναλάβω για μια ακόμη φορά αλλά το κείμενο είναι μέσα μου, αποτελεί μέρος του εαυτού μου.
Το χωρίο είναι τόσο συγκινητικό και το επεισόδιο τόσο σπάνιο! Σχεδόν δεν υπάρχουν θαύματα στην εποποιία του Ομήρου. Αλλά όταν υπάρχουν, πρόκειται για περιστάσεις μεγάλης σημασίας· τα πάντα συνηγορούν στη μοναδικότητα του γεγονότος.

Πρέπει εξαρχής να το επισημάνουμε. Το ζευγάρι των αλόγων που ζεύει στο άρμα του ο Αχιλλέας δεν είναι τυχαίο· αποτελείται από δύο διάσημα άτια, το ένα μάλιστα με θεϊκή καταγωγή, που έλαβε ως γαμήλιο δώρο η θεά Θέτις όταν παντρεύτηκε τον θνητό Πηλέα, τον πατέρα του Αχιλλέα. Εμφανίζονται σε διάφορες περιπτώσεις στην Ιλιάδα και μία μόνο φορά, το ένα από αυτά τα δύο άλογα, για τούτη μόνο τη μοναδική περίσταση, ευλογείται με το δώρο του λόγου και αναγγέλλει το μέλλον: αρχίζει να το προμαντεύει ενόσω ο Αχιλλέας, ο οποίος απείχε καιρό πολύ από τις μάχες, ετοιμάζεται να βγει πάλι να πολεμήσει.
(…) Κι αίφνης, όλα είναι εκεί, ολόκληρο το θαύμα αυτού του κειμένου. Το άλογο απευθύνεται στον Αχιλλέα τη στιγμή που ετοιμάζεται για τη μάχη και του ανακοινώνει τον επικείμενο θάνατό του. Ο Όμηρος τον έχει ήδη προαναγγείλει και μάλιστα επανειλημμένα. Το άλογο όμως εκφράζεται με δύναμη κι αναφέρεται σ’ ένα μέλλον άμεσο. Κι αυτό μετράει! Φυσικά, πρέπει στο σημείο αυτό να θυμηθούμε ότι το ομηρικό ποίημα δεν φτάνει ως τη στιγμή του θανάτου του Αχιλλέα. Άρα ο χαρακτήρας του Αχιλλέα θα πρόβαλλε μόνο την οργή του, τη βία, τη μνησικακία του. Στον αναγνώστη θα επιβαλλόταν η εικόνα του άνδρα που σκότωσε τον Έκτορα και που με τόση ωμότητα μεταχειρίστηκε το κορμί του ηττημένου αντιπάλου του. Επομένως, η συνταρακτική αναγγελία του επερχόμενου θανάτου του επαναφέρει μιαν ισορροπία μέσα στο ποίημα. Αποδίδει στον Αχιλλέα την αδυναμία του ως απλού θνητού. Η ίδια εντύπωση δημιουργείται όταν, στο τέλος του ποιήματος, ο γηραιός βασιλιάς της Τροίας επικαλείται μπροστά στον Αχιλλέα αυτόν τον πιθανό θάνατο που θα βυθίσει στο πένθος έναν γέροντα πατέρα. Η τραγωδία του θανάτου συνδέεται πάντοτε με το θρίαμβο της νίκης. Ο οίκτος, πάντοτε, έρχεται να αναμιχθεί με το μεγαλείο…»

Τα βιβλία που έγραψε για τους Έλληνες, άπειρα:

–          Το ανθρώπινο μεγαλείο στον αιώνα του Περικλή, Ωκεανίδα

–          Πόσο επίκαιρη είναι η αθηναϊκή δημοκρατία σήμερα; Ερμής

–          Η ηπιότητα στην αρχαία ελληνική σκέψη, Νέα Σύνορα Α. Α. Λιβάνη

–          Άνοδος και πτώση των κρατών κατά τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, Καρδαμίτσα

–          Η έξαρση της δημοκρατίας στην αρχαία Αθήνα, Άστυ

–          Από το φλάουτο στην Απολλώνια λύρα, Άστυ, 2005

–          Λεξικό της ελληνικής λογοτεχνίας Αρχαίας και Νέας, Ζαχαρόπουλος-Δαίδαλος

–          Μια ορισμένη αίσθηση της Ελλάδος, Άστυ

–          Ήρωες τραγικοί – Ήρωες λυρικοί, Άστυ

–          Ο φόβος και η αγωνία στο θέατρο του Αισχύλου, Άστυ

–          Η αρχαία Ελλάδα σε αναζήτηση της ελευθερίας, Άστυ

–        Η αρχαία Ελλάδα εναντίον της βίας, Άστυ

–       Ο χρόνος στην Ελληνική τραγωδία, Άστυ

–      Ο Θουκυδίδης και ο αθηναϊκός ιμπεριαλισμός, Παπαδήμας

–      Ο θησαυρός των λησμονημένων γνώσεων, Άστυ

–      Η εξέλιξη του πάθους – Από τον Αισχύλο στον Ευριπίδη, Άστυ

–      Έκτωρ, Άστυ

–      Έπος και δράμα, Σχολή Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου

–      Προβλήματα της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας, Καρδαμίτσα

–      Η νεοτερικότητα του Ευριπίδη, Καρδαμίτσα

–    Αρχαία ελληνική τραγωδία, Καρδαμίτσα

–   Συναντήσεις με την αρχαία Ελλάδα, Άστυ

–   Η ελληνική τραγωδία στο πέρασμα του χρόνου, Άστυ

–   Οι μεγάλοι σοφιστές στην Αθήνα του Περικλή, Καρδαμίτσα

–   Η οικοδόμηση της αλήθειας στο Θουκυδίδη, Παπαδήμας

–   Όμηρος, Ζαχαρόπουλος-Δαίδαλος

–   Σημερινές προοπτικές για το ομηρικό έπος, Καρδαμίτσα

–   Γιατί η Ελλάδα; Αστυ

–   Βάστα καρδιά μου – Η ανάπτυξη της ψυχολογίας στα Αρχαία Ελληνικά Γράμματα,
Άστυ

–  Αλκιβιάδης, Άστυ.

–   Ο νόμος στην Ελληνική σκέψη – Aπό τις Απαρχές στον Αριστοτέλη, Άστυ

–  Παιχνίδι φωτός στην Ελλάδα, Άστυ

–  Ιστορία και λόγος στον Θουκυδίδη, Μ.Ι.Ε.Τ

Εκθείασε τον πλούτο και την ομορφιά της ελληνικής γλώσσας, για την οποία δήλωνε πως «όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.»

«Έψεγε» όμως παράλληλα τους Έλληνες εκείνους που την αγνοούν και την παραγκωνίζουν συνειδητά. Μας καλεί να εντοπίσουμε τις δικές μας ευθύνες στην φθίνουσα πορεία της γλώσσας μας, η οποία συνεπάγεται, όπως η ίδια υπογραμμίζει, «με μια κρίση των ανθρωπιστικών σπουδών γενικότερα».

«Όπως και να ‘χει -και για να παραμείνουμε στην εκπληκτική ιστορία μιας εξελικτικής πορείας που μας οδηγεί από τον 15ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 21ο- το σίγουρο είναι πως σαστίζει κανείς μπροστά στη δύναμη με την οποία διαδόθηκε η ελληνική γλώσσα μέσα από τόσες κρίσεις και αναγεννήσεις.

Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.

Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να επαναπροσδιορίσουν την στάση τους κάποιοι που υποβαθμίζουν την γλώσσα και την ιστορία μας με λόγια και με έργα, την στιγμή είναι τόσο έκδηλη η αγάπη και ο σεβασμός τεράστιων, και δη ξένων, προσωπικοτήτων της διανόησης προς αυτήν;

Πηγή

Aλουμίνιο: Ο κρυμμένος φονιάς

Το αλουμίνιο είναι τόσο επικίνδυνο για το ανθρώπινο σώμα, ώστε προκαλεί βλάβες στον οργανισμό ακόμη και σε μικρές ποσότητες..

Τα αλουμινένια κουτιά αναψυκτικών και μπύρας εγχύουν αλουμίνιο στα ποτά που καταναλώνουμε. Οι κατσαρόλες που είναι φτιαγμένες από αλουμίνιο αλλοιώνουν τις τροφές που τρώμε, όπως και το αλουμινόχαρτο στο οποίο τυλίγουμε το φαγητό…..

Το επεξεργασμένο τυρί, τα έτοιμα μίγματα για κέικ, τα εμβόλια, η βρεφική πούδρα, το κραγιόν, τα αποσμητικά, τα ρινικά σπρέι, τα αντιόξινα φάρμακα –όλα περιέχουν αλουμίνιο. Είναι επικίνδυνα και τοξικά για το ανθρώπινο σώμα ….. τότε γιατί δεν υπάρχουν προειδοποιήσεις και ρυθμίσεις;; Επειδή οι ελεγκτικές αρχές έχουν εξαγορασθεί από τις ομάδες των εταιρικών λόμπι….
Το αλουμίνιο δεν υπάρχει ως ελεύθερο μέταλλο, αλλά βρίσκεται στα ορυκτά και τα μεταλλεύματα. Στην φυσική του κατάσταση δεν θέτει καμία απειλή. Υπάρχει σε αφθονία στην φύση (είναι το πιο άφθονο μέταλλο της γης), και εξάγεται με πολύ χαμηλό κόστος για πολλές χρήσεις. Είναι ανθεκτικό στη διάβρωση και είναι πολύ ελαφρύ.

Για αυτούς τους λόγους, το αλουμίνιο χρησιμοποιείται ευρύτατα, και σε μέρη που κανείς μας δεν μπορεί να φαντασθεί… Το φοράμε, μαγειρεύουμε σε και με αυτό, βρίσκεται στις τροφές και στα ποτά μας…..

Οι ευρείες χρήσεις του αλουμινίου στα καταναλωτικά προϊόντα περιλαμβάνουν:

Αλουμίνιο στο νοικοκυριό:
Σκεύη Μαγειρικής
Αλουμινόχαρτο
Πιάτα και Μαχαιροπήρουνα
Αλουμινένια Κουτιά Φαγητών και Ποτών
Αλουμίνιο σε παρασκευάσματα Υγείας και Υγιεινής
Aντιόξινα φάρμακα
Εμβόλια
Αιμορροϊδικά Φάρμακα
Αντιδιαρροϊκά Φάρμακα
Ρινικά Σπρέι
Βρεφική Σκόνη
Τεχνητές Οδοντοστοιχίες
Κραγιόν

Πολύ συχνά το αλουμίνιο προστίθεται στα κάτωθι:
Αλεύρι για ψήσιμο
Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
Μαγειρικό Αλάτι
Επεξεργασμένο Τυρί
Έτοιμο Μίγμα για Κέικ
Αναπόφευκτοι Κίνδυνοι
Το αλουμίνιο δεν χρησιμοποιείται μόνο σε μία τεράστια γκάμα προϊόντων, αλλά η όξινη βροχή και τα χημικά απόβλητα παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο στην εισροή του μετάλλου στον οργανισμό μας. Η όξινη βροχή διασπά το αλουμίνιο που βρίσκεται στα χωμάτινα εδάφη, και στην συνέχεια αυτό συσσωρεύεται στις υδάτινες πηγές. Στην συνέχεια μολύνει το ψάρια και τα θαλασσινά που καταναλώνουμε, και επίσης το εισπνέουμε μέσα από τον καπνό του τσιγάρου…

Επιδράσεις στο Σώμα
Από τη στιγμή που ο οργανισμός λάβει ποσότητες αλουμινίου, αυτό συσσωρεύεται σε διάφορους ιστούς του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών, του εγκεφάλου, των πνευμόνων, του συκωτιού και του θυροειδή αδένα.
To αλουμίνιο ανταγωνίζεται με το κάλσιο για την πρόσληψη, και μπορεί να συντελέσει στην επιβράδυνση της ανάπτυξης των παιδιών.

Η κατανάλωση τροφών που έχουν μαγειρευθεί σε σκεύη από αλουμίνιο μπορεί να προκαλέσει έντονους ερεθισμούς στα έντερα..

Οι κίνδυνοι από την τοξικότητα του αλουμινίου
Η τοξικότητα του αλουμινίου μπορεί να προκαλέσει έντονα προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό:
Έλκος στο στομάχι και στα έντερα
Γαστροεντερικές Ασθένειες
Νόσος του Πάρκινσον
Δερματικές παθήσεις
Υπερδραστηριότητα
Νοητική στέρηση στα μικρά παιδιά
Διαταραχές μάθησης στα παιδιά
Παθήσεις στο Συκώτι
Πονοκεφάλους
Έντονο κάψιμο στο στομάχι
Ναυτία
Δυσκοιλιότητα
Πόνους στον κολικό
Έλλειψη ενέργειας

Εναλλακτικές λύσεις αντί του Αλουμινίου

Υπάρχουν, όμως, και εναλλακτικές λύσεις αντί της μαγειρικής με αλουμινένια σκεύη. Υπάρχουν επιλογές διαφορετικών μαγειρικών σκευών, όπως το γυαλί. Επίσης, υπάρχουν οργανικά πρόσθετα τα οποία μειώνουν τον αντίκτυπο της πρόσληψης των τοξικών ουσιών. Μία υγιεινή διατροφή η οποία αποτελείται από οργανικά τρόφιμα, τα οποία καλλιεργούνται σες περιοχές μη δηλητηριωδών εντομοκτόνων αποτελεί μία πολύ καλή λύση. Ακόμη, η καλλιέργεια τροφών για ιδιοκατανάλωση σε μέρη που έχουν σχετικά χαμηλές τοξικές ουσίες είναι μια καλή επιλογή.

Αλουμίνιο και Καρκίνος στο Στήθος

Πρόσφατες έρευνες από ολοένα και αυξανόμενο αριθμό επιστημόνων διεθνώς έχει δείξει ότι η χρήση του κοινού αποσμητικού μπορεί να συνδέεται με την δημιουργία καλοηθών όγκων στο στήθος, μία κατάσταση η οποία συνδέεται με την αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του στήθους στο μέλλον.
Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Εφηρμοσμένης Τοξικολογίας (Journal of Applied Toxicology) διερεύνησε τα αποσμητικά σώματος τα οποία περιέχουν υψηλά επίπεδα αλουμινίου.

Η πρόσθεση του αλουμινίου, το οποίο είναι ένα χημικό που εισέρχεται στο σώμα διαμέσου του ιστού του δέρματος λειτουργεί ως αναστολέας της ποσότητας ιδρώτα που εκκρίνει το σώμα. Όμως η λειτουργία της αναστολής του ιδρώτα και της ουδετεροποίησης της σωματικής οσμής δικαιολογείται με την καθημερινή πρόσληψη υψηλών επιπέδων αλουμινίου;;

Παρομοίως, έρευνα του Πανεπιστημίου του Reading έδειξει ότι οι καρκινικοί όγκοι εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στα μέρη του γυναικείου στήθους που είναι πλησιέστερα στο σημείο εφαρμογής των αποσμητικών. Από τις γυναίκες που μελετήθηκαν, βρέθηκαν ότι οι κύστες που βρίσκονταν στην περιοχή κοντά στη μασχάλη είχαν 25 φορές περισσότερο αλουμίνιο από την κοινή ποσότητα που βρίσκεται στο αίμα…

Σχετικά με τη Νόσο Αλτζχάιμερ, μελέτες που διεξήχθησαν στους εγκεφάλους των ανθρώπων που πάσχουν από την νόσο, βρήκαν ότι ο εγκεφαλικός ιστό εμπεριείχει συχνά υψηλά επίπεδα τοξινών που αναπτύχθηκαν από την πρόσληψη αλουμινίου.

Λόγια από τους Ειδικούς:
“Ούτε μία εταιρία καλλυντικών δεν προειδοποιεί τους καταναλωτές για την παρουσία καρκινογόνων στα προϊόντα της’’.
Samuel Epstein

Πηγή

Ανακάλυψη-κλειδί στον εγκέφαλο επιβεβαιώνεται χάρη στις… πυρηνικές δοκιμές

Στοκχόλμη

Χρησιμοποιώντας μια ανορθόδοξη τεχνική, η οποία μετρά τα ισότοπα του άνθρακα που απελευθέρωσαν στον αέρα οι εκατοντάδες πυρηνικές δοκιμές του Ψυχρού Πολέμου, ερευνητές του διάσημου Ινστιτούτου Καρολίνσκα στη Σουηδία επιβεβαίωσαν τις υποψίες της τελευταίας εικοσαετίας: ο ενήλικος εγκέφαλος πράγματι παράγει νέα κύτταρα.

Για πολλές δεκαετίες, οι νευροεπιστήμονες πίστευαν ότι ο εγκέφαλος των ενηλίκων δημιουργεί μεν νέες συνδέσεις ανάμεσα στα κύτταρα, όχι όμως και νέους νευρώνες. Η άποψη αυτή άρχισε να αλλάζει το 1998, όταν ερευνητές στη Σουηδία χορήγησαν σε εθελοντές μια ουσία που σημαδεύει με ειδικό τρόπο τα κύτταρα που διαιρούνται. Οι εθελοντές είχαν δώσει συγκατάθεση να εξεταστούν μετά θάνατον, οπότε οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοί τους έδειχναν να είχαν αποκτήσει νέους νευρώνες. Αργότερα όμως ανακαλύφθηκε ότι η ουσία που είχε χρησιμοποιηθεί στο πείραμα ήταν τοξική, και τα αποτελέσματα της μελέτης δεν ήταν δυνατό να επιβεβαιωθούν.

Έρευνες που ακολούθησαν σε πειραματόζωα έδειξαν ότι ο εγκέφαλος παράγει νέα κύτταρα σε μια περιοχή που ονομάζεται ιππόκαμπος και παίζει κεντρικό ρόλο στη λειτουργία της μνήμης. Μέχρι σήμερα, όμως, κανείς δεν μπορούσε να είναι βέβαιος ότι τα αποτελέσματα ισχύουν και στον άνθρωπο.

Την πρώτη πειστική απάντηση δίνει τώρα η ομάδα της Δρ Κίρτστι Σπάλντινγκ στο Καρολίνσκα, η οποία δημοσιεύει τα αποτελέσματα στην έγκριτη επιθεώρηση Cell. Η Σπάλντινγκ χρειάστηκε δέκα και πλέον χρόνια για να τελειοποιήσει την τεχνική της, η οποία μετρά την αναλογία των ισοτόπων άνθρακα στους ιστούς του εγκεφάλου.

Η ερευνητική ομάδα αξιοποίησε την κληρονομιά που είχαν αφήσει οι πυρηνικές δοκιμές τη δεκαετία του 1950 και 1960: μια σημαντική αύξηση στα επίπεδα του άνθρακα-14, ενός ισοτόπου του άνθρακα, στην ατμόσφαιρα ολόκληρου του πλανήτη. Τα φυτά απορρόφησαν το ισότοπο, το ενσωμάτωσαν στα κύτταρά τους, και από εκεί ο άνθρακας-14 πέρασε σε όλα σχεδόν τα ζώα και τους ανθρώπους.

Οι ερευνητές αφαίρεσαν τους ιππόκαμπους 55 νεκρών που είχαν προηγουμένως δώσει τη συγκατάθεσή τους. Ο ιστός πέρασε στη συνέχεια από μια πολύπλοκη διαδικασία, κατά την οποία οι νευρώνες του ιππόκαμπου απομονώθηκαν από τα υπόλοιπα κύτταρα. Οι ερευνητές απομόνωσαν το DNA των κυττάρων αυτών και τα έστειλαν για ανάλυση στο αμερικανικό Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια.

Τα διάφορα ισότοπα του άνθρακα που υπήρχαν στα δείγματα διαχωρίστηκαν μέσα σε έναν επιταχυντή από την μικρή διαφορά στο βάρος τους. Αυτό επέτρεψε τελικά να υπολογιστεί η αναλογία του άνθρακα-14 σε σχέση με τη συνήθη μορφή του άνθρακα, τον άνθρακα-12.

Και η αναλογία αυτή επιβεβαίωσε τελικά τις υποψίες. Αρκετά από τα κύτταρα περιείχαν άνθρακα-14 στο γενετικό τους υλικό, ένδειξη ότι είχαν γεννηθεί την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν πολλοί από τους εθελοντές ήταν ήδη ενήλικες.

Η ανάλυση έδειξε ότι το ένα τρίτο των κυττάρων σε μια συγκεκριμένη περιοχή του ιππόκαμπου (την οδοντωτή έλικα) ανανεώνεται διαρκώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Κάθε μέρα γεννιούνται στον ιππόκαμπο γύρω στα 700 νέα κύτταρα, και περίπου άλλα τόσα πεθαίνουν.

Σε συνδυασμό με προηγούμενες μελέτες της Δρ Σπάλντινγκ, οι οποίες είχαν δείξει ότι ο άνθρακας-14 δεν ανιχνεύεται στο DNA άλλων περιοχών του εγκεφάλου, η έρευνα δείχνει να επιβεβαιώνει οριστικά ότι ο ιππόκαμπος διατηρεί την ικανότητα νευρογέννεσης.

Παραμένει ωστόσο ασαφές σε τι ακριβώς χρησιμεύει η ανανέωση των κυττάρων στον ιππόκαμπο. Είναι πάντως πιθανό να έχουν συγκεκριμένη λειτουργία, όπως το να συγκρίνουν τις νέες εμπειρίες με τις παλαιότερες και να τις ταξινομούν στις αντίστοιχες κατηγορίες.

Μια άλλη πιθανή εξήγηση προκύπτει από μελέτες σε άλλα ζώα, τα οποία έχουν την ικανότητα να παράγουν νέους νευρώνες σε σχεδόν ολόκληρο τον εγκέφαλο. Ο άνθρωπος έχει χάσει αυτή την ικανότητα, και επομένως τα νέα κύτταρα του εγκεφάλου δεν αποκλείεται να είναι ένα σχεδόν άχρηστο εξελικτικό κατάλοιπο.

Πηγή