Μια νέα διάσταση στην ηλιακή ενέργεια

 

Καινοτόμοι τρισδιάστατοι σχεδιασμοί από την ομάδα του MIT μπορούν να υπερδιπλασιάσουν την ηλιακή ενέργεια που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περιοχή.

Εντατική έρευνα ανά τον κόσμο έχει εστιάσει στη βελτίωση της απόδοσης των φωτοβολταϊκών κυττάρων μειώνοντας τελικά το κόστος τους. Πολύ μικρή προσοχή έχει δοθεί στους καλύτερους τρόπους για τη δημιουργία των κυττάρων τα οποία τοποθετούνται σε επίπεδες στέγες ή άλλες επιφάνειες ή μερικές φορές συνδέονται με μηχανοκίνητες δομές που κρατούν τα κύτταρα στραμμένα προς τον ήλιο καθώς διασχίζει τον ουρανό.

Πλέον μία ομάδα ερευνητών του MIT έχει καταλήξει σε μία διαφορετική προσέγγιση. Κατασκευές από κύβους ή πύργους που θα επεκτείνουν τις ηλιακές κυψέλες προς τα πάνω με τρισδιάστατες διαμορφώσεις. Περιέργως τα αποτελέσματα από τις δομές που έχουν δοκιμαστεί φέρουν ισχύ που κυμαίνεται από διπλάσια μέχρι και εικοσαπλάσια από εκείνη της σταθερής επίπεδης δομής με την ίδια έκταση βάσης.

Οι μεγαλύτερες ωθήσεις σε δύναμη παρατηρήθηκαν σε περιπτώσεις όπου οι βελτιώσεις ήταν περισσότερο αναγκαίες. Σε θέσεις μακριά από τον ισημερινό κατά τους χειμερινούς μήνες και σε ημέρες με περιορισμένη ηλιοφάνεια. Η ομάδα του MIT αρχικά χρησιμοποίησε έναν αλγόριθμο υπολογιστή για να εξερευνήσει μία πληθώρα ποικιλιών από πιθανές συνθέσεις και ανέπτυξε το λογισμικό ανάλυσης το οποίο μπορεί να εξετάσει οποιαδήποτε δεδομένη σύνθεση συμπεριλαμβάνοντας εποχές, γεωγραφικά πλάτη και καιρό. Στη συνέχεια για επιβεβαίωση των προβλέψεων, έχτισαν και δοκίμασαν τρία διαφορετικά μοντέλα ρυθμίσεων των ηλιακών κυττάρων στην οροφή ενός κτιρίου του MIT για αρκετές εβδομάδες.

Ενώ το κόστος μιας συγκεκριμένης ποσότητας ενέργειας από μία τρισδιάστατη κατασκευή υπερβαίνει εκείνη των συνηθισμένων συλλεκτών, η δαπάνη αντισταθμίζεται εν μέρει από μία μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα καθώς διαθέτει πιο ομοιόμορφη απόδοση ισχύος κατά τη διάρκεια της ημέρας, των εποχών του έτους και τις περιόδους με συννεφιά και περιορισμένη ηλιοφάνεια. Αυτές οι βελτιώσεις καθιστούν την εξαγωγή ενέργειας περισσότερο προβλέψιμη και ομαλή ενώ θα μπορούσαν να ενσωματωθούν και στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο βασικός λόγος για τη βελτίωση της παραγωγής ενέργειας είναι ότι οι κάθετες επιφάνειες των νέων δομών μπορούν να συλλέξουν πολύ περισσότερο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της αυγής, του χειμώνα και όταν ο ήλιος είναι πιο κοντά στον ορίζοντα σύμφωνα με τον MarcoBernardiμεταπτυχιακό φοιτητή στο τμήμα επιστήμης και τεχνολογίας. Η στιγμή θεωρείται κατάλληλη για μία τέτοια καινοτομία καθώς τα ηλιακά κύτταρα πλέον κοστίζουν λιγότερο σε σύγκριση με τις συνοδευτικές δομές υποστήριξης, την καλωδίωση και την εγκατάσταση. Παράλληλα, ενώ το κόστος των κυττάρων θα μειώνεται ταχύτερα από τις άλλες δαπάνες, τα πλεονεκτήματα θα αυξηθούν αναλόγως.

Το κόστος για τις κυψέλες πυριτίου αποτελεί κομμάτι του συνολικού κόστους και που θα συνεχίσει να μειώνεται στα επόμενα χρόνια. Επί του παρόντος έως και 65% του κόστους των φωτοβολταϊκών συνδέεται με εγκαταστάσεις, άδεια για τη χρήση της γης και άλλες απαραίτητες ενέργειες που απαιτούνται δίχως να υπολογίζονται τα έξοδα για τα κύτταρα.

Ο DavidGracias, αναπληρωτής καθηγητής χημικής και βιομοριακής μηχανικής του πανεπιστημίου JohnsHopkins που συμμετείχε στην έρευνα τόνισε ο η ομάδα του MIΤ έχει αποδείξει θεωρητικά ότι τα 3D φωτοβολταϊκά στοιχεία θα μπορούν να προσφέρουν σημαντικά οφέλη στη σύλληψη φωτός υπό διαφορετικές γωνίες. Η πρόκληση όμως αφορά τη μαζική παραγωγή αυτών με οικονομικά αποδοτικό τρόπο.

MIT media / μετάφραση epistimonikos 

Το μυστικό για το φαγητό [Ελληνικοί υπότιτλοι]

«Ροζ βλέννα» το 70% του βοδινού κρέατος

Την περασμένη εβδομάδα ο πρώην ειδικός του υπουργείου γεωργίας των ΗΠΑ, Gerald Zirnstein αποκάλυψε ότι το 70% του βοδινού κρέατος που πωλείται στα σούπερ μάρκετ περιέχει το πρόσθετο «ροζ βλέννα». Αυτή η αποκάλυψη αναφέρει ότι το υπουργείου γεωργίας ξοδεύει 7 εκατομμύρια λίρες για τα σχολικά γεύματα.

Η «ροζ βλέννα» παράγεται συλλέγοντας τα περισσευούμενα τρίμματα βοδινού κρέατος. Έπειτα σιγοβράζεται σε χαμηλή φωτιά ώστε να διαχωριστεί από το μυϊκό λίπος και με τη μέθοδο της φυγοκέντρησης ολοκληρώνεται ο διαχωρισμός. Στη συνέχεια , το μείγμα αποστέλλεται μέσω σωλήνων και ψεκάζεται υδροξείδιο του αμμωνίου για να σκοτώσει τα βακτήρια. Τέλος το προϊόν συσκευάζεται σε κατεψυγμένα τούβλα που αποστέλλονται σε καταστήματα τροφίμων και συσκευαστές κρεάτων όπου νοθεύουν το βοδινό κρέας.

Τα τρίμματα βοδινού κρέατος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις μολύνσεις και χρησιμοποιούνταν ως τροφές ζώων (τρελές αγελάδες;) και για παρασκευή μαγειρικών ελαίων. Παρόλα αυτά οι δημιουργοί της ροζ λάσπης , (για πληροφορίες βλέπε πηγή στο τέλος του κειμένου) ανέθεσαν την εκπόνηση μελέτης η οποία φέρεται να αποδεικνύει ότι η διαδικασία με την αμμωνία σκοτώνει το βακτήριο e.coli και τη σαλμονέλα. Έπειτα αυτή τη μελέτη, η χρήση ροζ λάσπης έχει αυξηθεί.

Το 2009 , η εφημερίδα New York Times ανέφερε ότι παρά την προσθήκη αμμωνίας , οι δοκιμές για τη ροζ λάσπη σε ολόκληρες τις ΗΠΑ απεκάλυψαν δεκάδες περιπτώσεις των e.coli και της σαλμονέλας. Σύμφωνα με την εφημερίδα Times, το βακτήριο e.coli βρέθηκε 3 φορές και 48 φορές η σαλμονέλα μεταξύ των ετών 2005 και 2009, συμπεριλαμβανομένων 2 μολυσμένων παρτίδων κρέατος συνολικού κόστους 27.000 λιρών.

Ο Zirnstein που πρώτος επινόησε τον όρο «ροζ βλέννα» υποστηρίζει ότι πρόκειται περί οικονομικής απάτης και πως δεν είναι φρέσκος κιμάς αλλά ένα φθηνό υποκατάστατο. Το «άπαχο βοδινό κρέας λεπτής υφής» όπως ονομάζει η βιομηχανία δεν αναφέρει ότι προέρχεται από νοθευμένο κρέας διότι και μετά την επεξεργασία παραμένει κρέας και διαθέτει το ίδιο ροζ χρώμα.

naturalnews / μετάφραση επιστημονικός